– og sjálvandi skal tað vera tann fínasti av slagnum, soleiðis at hon altíð hevur minst líka fínan bil sum borgarstjórin. --- - Sum persónur er Olga sera skemtilig. Henni dámar væl at skipa fyri, til undirhald

hugsa og seta spurningar, og leggur afturat, at hetta vísir, at Bill Justinussen einki veit um listasøgu, og at hetta málið tí sigur meira um Bill enn um seg. Føroyar fara ikki at klára seg Ole Wich sigur, [...] í Føroyum. Spurdur um hann kennir tað sum at Bil Justinussen roynir at skerja talufrælsið hjá sær, sigur Ole Wich, at tað kann løgtingsmaðurin ikki. - Bill Justinussen kann bara fáa mínir myndir burtur [...] hvat hann heldur um, at Bill Justinussen harmast um, at ein fremmandur skal hava hava vanvirt Merkið, og at eingin føroyingur kundi havt funnið upp á slíkt, sigur Ole Wich, at Bill Justinussen hevur loyvi

vinningur uppá ikki minni enn kr. 150.000,00 ella svarandi til heili 45,45 %, bert fyri ein einstakan bil! Tá so stjórin hjá Wenzel, Rúni Djurhuus, verður spurdur nærri um henda okursvinning, so svarar hann [...] elbilur stendur til sølu fyri kr. 416.000,00. Veruligi kostnaðurin hjá Bilasøluni fyri henda sama bil er sambært Akstovuni kr. 254.000, ella ein vinningur uppá kr, 162.000,00, svarandi til 63,77 %! Hetta [...] kunna kradda sær ein sovorðnan skammleysur profitt burturúr hvørjum føroyingi, sum keypir sær ein bil er, at marknaðurin als ikki er gjøgnumskygdur, og ikki minst, at ongin reel kapping er yvirhøvur, -

vit ein eftirbátur tá tað snýr seg um samskiftið á vinnuliga økinum. Ein norðoyingar setur seg í sín bil, og ein tíma seinni situr viðkomandi í flogfarðinum av landinum. Somuleiðis við miðstaðarøkinum. Ein

januar, og tí hevur tað bara verið ein inntøka í húsinum, og tað er ikki nógv, tá mamma hevur hús, bil, fjós og annað at betala. Men nú skulu vit ikki hugsa um tað. Vit hava stúrt fyri, at eg kanska mátti

januar, og tí hevur tað bara verið ein inntøka í húsinum, og tað er ikki nógv, tá mamma hevur hús, bil, fjós og annað at betala. Men nú skulu vit ikki hugsa um tað. Vit hava stúrt fyri, at eg kanska mátti

hugburðin. Joseph Stiglitz fekk í fjør búskaparvirðisløn Nobels. Hann varð búskaparligur ráðgevi hjá Bill Clinton og búskaparstjóri í Heimsbankanum. Hann roynir eins og George Soro og Edward Luttwak at bjarga

»kríggið ímóti narko« hjá Nixon og »kríggið ímóti veðurlagsbroytingum« hjá jettflúgvandi óvitunum báðum, Bill Clinton og Al Gore, hvør líka fullur av sær sjálvum og láturligari enn annar, er at tey eru púrasta

Sálin nøtraði. Eg sprakk upp, hekk gólvleysur. Armarnir á lofti, amen á tunguni, haleluja á vørr. Eitt bil, nei eitt aldarlangt tak, var tað sum í sorlinum úr sjálvum Stóra-bresti, var tað sum stukku upphavsins

innlagdir, tá tørvur er á hesum. Og at enda eitt hjartasuff. Í aftursvari Læknaráðsins til løgtingsmann Bill Justinussen stendur millum annað: »Tað er neyvan so, at allir læknar á Landssjúkrahúsinum eru líkasalir