Talan er um sangin “Dugir Tú At Tosa Føroyskt”, sum Lena hevur skrivað saman við manninum hjá sær Niclas Johannesen. “Dugir Tú At Tosa Føroyskt” snýr seg um upplivingar og eygleiðingar, Lena hevði, tá

okkara fatan av fortíðini litar okkara hugburð til samtíðina og framtíðina. Lív Maria Róadóttir Jæger spyr í sínum yrkingasavni ommu sína, sum er blind, men kortini verður lýst sum tann, ið sær klárt: Er lagnan [...] vert hjá okkum sum samfelag at minnast. Er lagnan tað, sum hevur verið ella tað, sum fer at koma, spyr yrkjarin. Í spurninginum rungar sannkenningin, at lagnan er bæði. Hon er tað, sum hevur verið, og

fyritøkur sum Apple, Shell og Microsoft høvdu borið seg at, um fólk runnu undan zombium. Lektarin spyr, um tað vil eydnast ST at savna heimin, ella um USA og ES fara aðrar vegir, og byrja at nýta vápn

lesitrupulleikar. - Í onkrum førum fáa næmingar eina rúgvu av tilfari, sum er ætlað sum hjálp, men eingin spyr ella leggur í, um nakað úrslit kemur burturúr. Tað er rætt og slætt einki skil á. Alt gott um, at

týdningum. Hann hugsar um teir góðu gomlu dagarnar, tá ið myrkrið fjaraði burtur, tá ið tað lýsti, og spyr, um hann sjálvur og skuggin hava skift um pláss. Hóast dámurin mangan er skemtiligur, so er deyðin

tá fólk brúka so nógva tíð uppá slíkt tjatt, sigur Ólavur, at hatta kanska sigur meir um tann, sum spyr, enn um tann, sum tjattar. - Tað finnast so nógvar ymiskar orsøkir til, hví fólk tjatta. Kanska er

ur úr Fólkaflokkinum, á í einum fyrispurningi til Bjarna Djurholm, landsstýrismann. Jógvan Lützen spyr, um nakar møguleiki er fyri, at Klaksvíkar kommuna kann fáa fíggjarligan stuðul, so fríøkið kann

kemur ofta fyri at Lexus umboðið ringir til kundan, og ynskir honum tillukku við einum merkisdegi, og spyr um hann hevur nakað at viðmerkja um bilin. Lyklaorðið hjá Lexus umboðnum er at kundin skal viðfarast