Ein nýggj grind er nú funnin út fyri Velbastað. Roynt verður nú at reka hana til Havnar, meðan tann fyrra antin verður hildin til í Vestmanna ella í Vágum, upplýsir sýslumaðurin. - Vit hava júst nú fingið [...] fingið boð um, at fólk hava boðað frá grind út fyri Velbastað. Tann grindin verður rikin til Havnar, meðan tann fyrra grindin verður rikin til Vestmanna ella Vágar, upplýsir sýslumaðurin. Sambært sýslumanninum

og hagreiddu hann, vísir Gutti á. - Teir hava róð út, flett, skotið harur, fleygað fugl, verið í grind, rænt egg og so víðari. Tað er rátt, ógvusligt og ekstremt maskulint - og tað snýr seg alt um mat

grónskan fekk meir at týða, enn kjøt og fiskur. Norðuri í Vági var gott grindapláss. Helvtin av allari grind fór sum jarðarhvalur til teir, sum jørðina áttu. Tað var ikki fyrr enn í 1832, at jarðarhvalurin fór

minni í Mykinesi, har hann júst hevði verið nakrar dagar. Og so kemur spurningurin: »Verður nøkur grind í Vágum í dag?« Eg havi fingið spurningin fyrr og noyðist enn einaferð at greiða frá, at tað veit

bara fólk, sum hava verið á skeið í at drepa grind, kunnu avlíva hval. Les eisini: Takkar fyri, at eingin leyp framav Men annars hava onnur loyvi at vera í grind, akkurát, sum vanligt. Tað eru bara tey, sum

halda ikki, at henda grindin fer at vera mint fyri tað hugnaliga, sum vanliga er yvir bygdini, tá grind leggur beinini. Tað vóru eisini tey, sum ikki tímdu at síggja leikin millum løgreglufólk og SS-fólk

hús. Tað sigur Kristina Háfoss, løgtingskvinna. - Vit fara at hugna okkum við góðum mati, turrari grind, turrum fiski, skerpikjøti, heimagjørdum sushi og øðrum á matarskránni. Á midnátt fara vit sjálvandi

Fámjin, Hov, Porkeri og Sumba. Harafturat fáa ellis- og røktarheimini og sambýlini í oynni eisini grind. Men hetta merkir so samstundis, at vágbingar og tvørafólk ikki fáa part hesuferð. Tað gekk annars

aldrin gjørt nóg nógv, at fáa ferðafólk hendavegin. Tað hevði eisini hjálpt, um vit góvust at drepa grind. Í dag er grindadráp mest at líkna við lystmorð. Vit hava ikki brúk fyri grindini longur. Í øldir [...] fínar bátar liggjandi til onga nyttu. Teir kundu skipað fyri ferðum út til havs at eygleiða m.a. grind. Tá vit kunnu liva uttan drýl, so kunnu vit eisini liva uttan tvøst og spik. Og havið eigur at goyma

Skálavík eiga mong góð minnini. Tað er helst so sum Linjohn Christiansen tekur til: - Staðið her Inni á grind hóskar væl til nakað so víðskygt sum henda ætlanin! Vitan og sálarmátt Ætlanin hjá Eileri Jacobsen