Fiskivinna - Tú fært ikki fisk í oynna- og tú fært heldur ikki fisk av aftur oynni. Eingin beinleiðis farmaflutningur er úr Sandoynni, og tí verður oyggin lutfalsliga harðari rakt enn eitt nú Suðuroyg
lítlum fiski, sum varð kallaður sildaforskrekkjari, tí hildið var, at hann stygdi sildina. Hesin fiskur var tískil bara til fortreð. Hetta var svartkjaftur, sum seinni fekk og framvegis hevur stóran týdning
skipið legðist á liðina, og lastin skeytst. So tað var ringur hýrur umborð. Tað var ikki so nógvur fiskur í lastini, men nógv salt var eftir, og var tað farið í annað borðið. Vit fóru so nakrir aftur í lastina
tí eg hevði siglt fleiri ár til ísfisk við Ósa og hevði verið lastarmaður. Tí visti eg, hvussu ísfiskur skuldi viðgerast. Hans Pauli spurdi meg so, um eg vildi taka lastina uppá meg. Eg svaraði, at eg
maður, at tað elsta verður nú 23 dagar í morgin! Men annars vóru tað okkara royndir, at so gamal fiskur kundi verða skorin til flak og verða lagdur í laka. Viðhvørt var eitt sindur av gulari liting í lakanum
aftur, og teir fóru aftur til lands. Var nógv at fáa, varð fiskurin sum oftast avhøvdaður, so meiri fiskur kundi rúmast í bátinum. Tað var ótrúligt, hvussu stórar mongdir av fiski hesir fiskimenn kundu føra
koyggjurnar báðumegin við í lugarinum, og nú vóru tær tómar. Tað kendist óhugaligt. Tað var nógvur fiskur, so tað var skjótt, at vit fingu uppí skipið, umframt tað, sum vit landaðu í Grønlandi. Men nú vóru
sett línuna í allarfagrasta veðri.Tá ið línan hevði staðið ein tíma, varð farið at draga, og nógvur fiskur var á, tá brast hann á sum úr byrsuni, og sjógvurin østist upp, teir mundu hava einar 15 – 20 centnarar
onkur kom og setti línuna niður yvir teir. Um so hendan línan stóð, tá ið teir drógu aftur, og onkur fiskur loysnaði á fremmandu línuni, tók abbi sær ikki fiskin, nei, hann tók og krøkti hann betur uppá og
eitt samdøgur um túrin. Vit gjørdu av henda dagin ikki at fara aftur út á somu leið, tí so nógvur fiskur var nærri landi. Men kortini vóru vit har nakrar túrir og fingu altíð væl av fiski. Vit vóru tó altíð
