litríkum lívmóðurmunni, sum bylgdist allar vegir og steðir. Eitt symfoniskt, litfagurt rensl tók um tey - gav teimum lív á hvítum lørifti ella á onkrari ljóslivandi fløtu, har okkurgulur litur livdi við garðalið

tykjast gott. Í mongum føri fremur tað, fedrar virdu hátt. Tøkk havi nú vár faðir, for veiðu, tú oss gav. Vit kunnu vera glaðir, nú omma fær burturav. Og lítil piltur móður, á kodda leggur seg, við tøkk og

ein samanhang, har ongin samanhangur var. Ljósið var serstakt og væl hugsað. Læknin sum Hjálmar Dam gav karakter vísti okkum sítt hjálparloysi og sína støðu á ein sannførandi hátt. Eg kundi tó ynskt mær

so var altíð so skínandi reint og ruddiligt í heiminum. Hvussu ófør og arbeiðsom mamma okkara er, gav at bíta, tá hon nú til seinastu jól hevði bundið øllum 43 langommubørnunum eitt par av hosum í part

her alt tú okkum lærdi alt tú okkum gav aldri kann tað tærast tíðartonnum av. Hjartaliga tillukku í dag skal ljóða til tín okkara móðir góða takk fyri lívið tú okkum gav fyri barlast góða og førning yvir [...] altíð mamma heima hjá okkum var kendu ei til dagpleygu og barnagarð. Allar tær ríku løtur tú okkum gav fylgja okkum vilja til livssól fer í kav tá grønt var gras vit róku neyt í haga mamma stegðaði á -

millum annað at skriva stílar ? minnist tú tað? Væl gekst mær, tá eg tók við tí vegleiðing, ið tú gav. Eg lærdi sera nógv av tær, og vit vóru báðar líka fegnar, tá úrslitið var gott. Takk fyri hetta. Nú

keypt til matna og klæðna, alt varð virkað heima burturúr teimum ráðvørum, sum jørðin og sjógvurin gav. Børnini luttóku í øllum arbeiði frá tí, tey vóru so fræg, at tey kundu gera nyttu: í torvi, velting [...] Eingin vegur var, og skuldi man til ella úr bygdini var tað antin við báti ella at ganga um fjøll. Tað gav at bíta, tá ið hon átti børnini, øll - uttan tað yngsta - vóru fødd, áðrenn jarðarmóðirin náddi fram

Løgmaður og løgtingsformaðurin fremstir, síðani drotningin og prinsurin og síðani krúnprinsaparið. Mary gav sær góða tíð, og tók í hondina á fleiri av børnunum, sum vát og køld høvdu staðið og bíðað eftir at

1997 á ymsum skúlum og annars púra verða býtt í at undirvísa, gjørdist eg greið yvir, at JET-skipanin gav mær møguleikan at ferðast, undirvísa og fáa svar uppá spurningin, um eg kundi liva og arbeiða aðra

Tað var eitt sindur rokaligt í býnum í nátt, og tað gav løgregluni nakað av arbeiði. Í einum føri fekk ein persónur bót fyri brot á skilhaldsreglarnar, og tað tað skuldi gerast í einum øðrum føri gekk