nokk í sær sjálvum. Og er tú so ikki kappingarførur aftrat, so verður tað heilt vónleyst. Hann vísir á ta óhepnu støðu vit eru í í dag, har vit als ikki eru kappingarfør við onnur lond við teimum skipanum

við fakligari vitan, men har krevst eisini hugflog og rúmlig ímyndan. Eitt oljufelag hevur í dag eina ta mest framkomnu KT-tøknina, har tú millum annað arbeiðir í serligum 3D visjónum. Tað kennist sum tú

hent , at ein útlendingur leggur nakað fram, sum er enn betri, so kunnu vit fegnast um at hava fingið ta bestu møguligu loysnina. At projektera er eitt handverk, og tað skal sjálvandi gerast so skjótt, væl

útbasuneraði, at fundurin á Panorama var alneyðugur, tí nú ráddi um ikki at gita, nú ráddi um at vita. Og ta lívsneyðugu vitanina skuldi trojanski hesturin, Edmund Joensen, servera fyri føroyingum. Eftir útsagnum

hesir báðir hava forført góðtrúgvandi fólk við, er so egosentriskt, at ”tann persónliga frelsti” hevur ta fatan, at alt universið er undirlagt honum, soleiðis sum tað verður lýst í frumsøgnuni um Jósef, sum

tey ikki kundu gera í dag, kundu tey gera í morgin, tí menningin á økinum er so stór. Kartni hevði ta kenslu, at teir, sum viðgjørdu eygu hansara, vóru sera dugnaligir, og hann kendi seg væl, bæði fyri

“Nýggjársynski” Í grein undir yvirskriftini “Nýggjársynski” kemur JE til ta niðurstøðu, at nú mugu tvey greið mál setast. “annað er, at vit nú taka okkum saman og gera nakrar bygnaðarligar broytingar í

at halda uppá, at onga aðrastaðni verður so nógv framleitt av rímiligari og stundum góðari dygd fyri ta upphædd, ið hesir stovnarnir verða riknir fyri. Umframt tíðindi og aðrar dagligar sendingar, so eru

hevur tikið sama tátt upp eftir sínum undanmanni. Hann hevði kjansin at bróta upp úr nýggjum, men valdi ta løttu loysini – hvat gjørdi undanmaðurin, soleiðis geri eg. Hesin sálamoniski úrskurður skuldi taka

kýrnar Tað slepst ikki undan, at skulu hesir spurningar lýsast líkinda­liga, noyðast vit at stumpa undir ta viðbreknastu, heilagu, heilsupolitisku kúnna her á landi: Tað er eitt óskiljandi paradoks, at vit framvegis