Hinvegin taki eg tað ikki so tungt við tí søguliga. Til dømis brúki eg eitt sitat úr einum sangi hjá H.A. Djurhuus, sum var væl umtóktur í 1906, hóast søgan fer fram í 1901, sigur Oddvør Johansen. Sosialar

tríbekkur. Persónlig tilráðing er at hava bara eitt i og eitt í, sum "Broyting" eisini mælti til. a ella æ Dømir: ala, fjala, mala, rala (um ljóð), skala, svala / græla, hæla, næla, ræla (um veðragjóling) [...] ta reglu, at veiktbend sagnorð enda við -ir í 2. og 3. persóni í nútíð, og at tey sterktbendu og j-a -sagnorðini (sum t.d. skilja) skuldu enda við -ur. Nú er reglan tann heldur einfaldara, at hevur tú

N. M. Petersen, sum stuðlað av íslendinginum Jóni Sigurðsson og norska søgu- og málfrøðinginum P. A. Munch vunnu frama til eina rættskriving, sum V. U. Hammershaimb kom til at bera kannuna av - ein s [...] broytingin als ikki hevði meirilutan í rættskrivingarnevndini aftan fyri seg, seta teir fimm Anton Degn, B. A. Samuelsen, Dione Isaksen, T. J. Petersen og Andras Sámalson, ið allir høvdu virkað fyri at fáa eina [...] ljósið frá honum, tí hann vegna misskiltar trúar sakir vildi beina fyri øllum, hann hevði yrkt - m.a. eitt megnarkvæði um slagið á Stiklastøðum, verður sagt -, og vildi ikki lata nakað fest á blað liggja

íslendingurin Jón Sigurðsson, danski professarin N. M. Petersen og norski søgu- og málfrøð-ingurin P. A. Munch, sum hóast avmarkaðan kunn-leika til og tí lítla virðing fyri okkara máli og viðurskiftum vildu [...] greitt frá, at t-ljóðið hjá okkum stundum var at skriva við t og stundum við þ á sama hátt sum við a ella æ, i ella y, í ella ý, dn ella rn, dl ella ll fyri ikki um at tala, at tað stundum er týdningarmikið

enn 3000 íbúgvar, tá ið Janus og H. A. Djurhuus, Rikard Long og Nyholm Debess, Jørgen Frantz Jacobsen og William Heinesen, Símun av Skarði og Rasmus Rasmussen, M. A. Jacobsen, Jákup Dahl, Maria Skylv Hansen [...] royndu seg í at skriva føroyskt. Her er fyrst at nevna prestin Johan Henrik Schrøter (1771-1851), sum m.a. flutti føroyska partin í Færeyingasaga, sum C.C. Rafn (1795-1864) savnaði í brotum úr ymsum forníslendskum [...] út til stovnar og einstaklingar um at verða við til at fáa í lag eitt føroyskt bókmentafelag, sum m.a. skuldi savna føroyskt mentanartilfar av mannamunni, geva slíkt út í bókum, fáa bíbliuna týdda til føroyskt

føroyskan framburð, um enn hann hevur hildið sær í Svínoy) 4.æ-ljóð verður skrivað æ/ä, og a-ljóð verður skrivað a 5.ei verður skrivað ai og oy verður skrivað oi 6.ey verður skrivað ei, sum teir eisini gjørdu [...] etymologisku, ta upprunafrøðiligu, stavsetingina fram um ta ljóðrøttu, ta fonetisku, førir Hammershaimb m.a. tað fram, at hon fór at gera tað lættari hjá okkum at lesa og skilja fornnorrønt og íslendskt, og at [...] tá ikki nakran gjølligan kunnleika um Svabo og teir, men legði mína roynd fyri málkønan mann, sum m.a. gav mær hugskotið at skriva í-ljóðið við y. Ein av hesum sangum var "Í búri". Framferðin var tá tann

karmarnir og innbúgvið. Men vit hava eisini roynt at fingið fram nakað av tí dáminum, her einaferð var. M. a. er okkum fortalt, at nakað heilt serligt fyri garðin vóru smákøkurnar, Marin, sum var húsmóðir á garðinum

ymisk brot við spádómum, ið ikki hava hildið. Í grein í 1943 um flogfør millum USA og Europa verður m.a. sagt, at nóg mikið verður ikki við at bjóða ein stól til hvørt ferðafólk, men eisini verða sovirúm

síðani segði Uffe Ellemann-Jensen, at politiska frælsið má koma fyrst (baltisku londini). Sama segði A. P. Møller fyri stuttum, so her ruggar alt ikki rætt. Nær skulu vit so hava fullveldi? Skal tað vera

at føroyingar í veruleikanum hava eitt heldur einfalt val. - Spurningurin fyri føroyingar stendur m.a. í millum at varðveita búskaparligan tryggleika, hægri vælferð og fólkatilflyting, ella velja búskaparligt