og framdu tað útgávubragdið. Og tøkk fái Axel, ið orðkringur bar tann stimbrandi lúður vestur um hav og loysti ta týðing úr lagdi. Hestprent læt lúðurin prenta væl, og á snøggum papíri, ei dyljast tað
frætta frá Guðruni, hvussu hann stríddist á Ríkissjúkrahúsinum, og allir tankar og allar bønir fóru um hav til Hans og øll hansara. Ein risi er farin. Og risastórt var hansara verk og virki, hjarta og hugsjón [...] megnarmannin Hans: “Eg heilsi tær á ytstu gátt runnur av teirri rót, sum kendi heilagt hetta landið, hav og mold og grót, í bø og haga livdi tú í bjørgum og á miðum, fekk sálarbreyð úr Halgubók, úr søgn og
Havstovuna. Vinnarin í ár gjørdist Hans Tóri Kalsoy frá P/F Bátafisk á Eiði. Hetta skrivar Havstovan á hav.fo. Toskurin við vinnandi merkinum varð merktur tann 14. oktber 2016 á: 62°26N - 07°23,6W og varð fingin
Petur frá palli og harvið vita, at her er botnur í. Yvir dalar og fjøll, oman og niðan brekkur, út á hav, har sjónarringurin gav íblástur ella fevndi teg allan. Hans Petur er virkin og leikar eisini við í
í Skrivaragøtu. Eingin visti, hvussu til stóð hjá Jógvani, fyrr enn hann var horvin yvir fjøll og hav. Hann skuldi vera eitt so hendinga gott menniskja. Tá ið hann var komin eftir, at tað hjá honum stóð
kan finde deres Grav i Havet. De er vel nok forberedt paa, at de vil gøre deres bedste, selv om deres Skib skulde komme til at drive om som et hjælpeløst Vrag paa et oprørt Hav. De er velnok bestemt paa [...] Hjerte, og en stille Store Bededags Andagt har han holdt deroppe i Skibsrigningen mellem Himmel og Hav. Herom vil vi dog ikke kunde faa nærmere at vide, før hver Taage er forsvunden, som her sig sænker
granska hvat goymir seg aftan hesar røðir. Tá ið hann hevur sæð út yvir tey gráu fjøll og tað bláa hav, er hann farin at skapa. Tað kanska gjørdist ov trongt heima. Nýggjur andi skuldi til og tað kosmiska
lívsins gongd – maður er ætlaður at ganga burtur – vær skulum læra at ganga burtur – stórt er lívsins hav og djúpt - tað er hin lívsins torvelda siglingarfrøði at læra – gloymi hetta ikki –“ So er, í einum
Peningurin skuldi brúkast til proviant, umvælingar og annað, sum skuldi til, áðrenn teir stevndu yvir hav til Íslands við øllum rúsevnunum umborð. Hann fekk kortini illgruna um, at okkurt var áfatt, tí hann
kannast, áðrenn farið verður ov skjótt fram, so okkurt - kanska av týdningi - hvørvur í gloymskunar hav. Ása ásannar, at tað er sum at fáa pápan aftur, at hyggja í brøv og skjøl, og ikki er altíð lætt at