yvir mín kæra og einasta bróðir. Góði Heðin, við nærum somu orðum, sum til mMammu, byrji eg hesa seinastu heilsan til tín: “Undarligt er at vera burtur aftur heiman, uttan at hava teg mín kæra elskaða bróður [...] at fá eyga á, hvør hon skuldi verið, sigst ein meining vera við øllum……..? Ærað verið minnið um mín kæra elskaða bróður Heðin Hádal. Hvíl í friði góði Heðin. Vit síggjast ein dag Árni v/húski.
29.11.99 ? 25.01.01 Eg vil gjarna skriva nøkur orð um kæra systirson mín, Óla, sum untist eitt so sera stokkut lív her saman við okkum, og sum meginpartin av tíðini var álvarsliga sjúkur. Sorgin skræðir
liggja saman í grøvuni, desverri fingu tit ikki tað uppfylt. Mamma, nú hevur tú frið saman við tínum kæra manni. Eg fari altíð at longjast eftir tær... --------------- dóttir tín Poula
Til minnis um kæra pápa mín Kristian H.E. Andreasen Kvirran hon nívir, tagnað er røddin tín, sum um rætt og rangt meg lærdi; spurningar reika, - slept hevur hondin, ið mót lívsins tornum meg vardi. Burtur
Lækkar lið í gomlum garði fækkar frændum fylgisskarði hækkar meðan minnisvarði (Hans Dalsgaard) Nú Poul er farin er eitt tíðarhvarv farið um sýn. Havnin hevur mist ein son, ein reystan kappa og eina e
títt stríð og strev. Tú gav alt! Havnar Arbeiðarafelag lýsir við hesum frið yvir minnið um okkara kæra vin og formann, Hans Joensen, og ber tykkum, Gullborg, Kirstini, børnum og abbabørnum, okkara djúpastu
farin ert tú, og eftir við sorgini sita vit nú. Men minnini aldrin burtur fara, um tína sál so góða og kæra. Tú hevur okkum við søgum fylt, ta løtuna var alt so stilt. Ja hesa løtu tú segði frá, man alla søguna
farin ert tú, og eftir við sorgini sita vit nú. Men minnini aldrin burtur fara, um tína sál so góða og kæra. Tú hevur okkum við søgum fylt, ta løtuna var alt so stilt. Ja hesa løtu tú segði frá, man alla søguna
heimsins londum Hann hevur alla makt. Tað veika ílat, skarðað, Gud tók í sína hond, hin dýra skattin kæra bar heim á himnastrond. Har dýrdarlikam bera, so fullkomið og gott, har einki ónt skal vera, bert
dadlubotn, alt meðan hon murrar glaðar sangir um kærleikan til Jesus og um vónina um Himmalin. Sum kæra familja okkara savnast, eru hesir sangir saman við vónini um Himmalin og uppreisn hinna deyðu okkara