djúpum gulum litum, tá vita vit, at náttúran spakuliga vaknar. Í dag liggur kavin sum eitt reint vakurt lak yvir landið. Men samstundis fjalir hvíti kavin veruleikan, sum hann er. Men vit, menniskju, hava ofta [...] føroysku náttúruna. Men vit kenna ikki til annað. Tað ger somuleiðis, at vit ikki vita, hvat vit hava mist. Og hvat vit missa, tá vit missa upprunanáttúru. Vit siga okkum liva í tráð við náttúruna í Føroyum
Ársins føroyingur er kensluborið fyri Martin, tí tað vekir ein longsul eftir teimum, sum hann hevur mist. Fyri fimm árum síðani misti hann dóttur sína, Jóhannu, sum doyði sum einans 23 ára gomul. Mamma hansara [...] at onkur annar endar á sjúkhúsinum í kvøld, sum eg so fylgi upp uppá. Onkuntíð koma fólk, sum hava mist bústað, inn her um náttina, og so loysa vit tann trupulleikan. Skúlaflokkar koma eisini onkuntíð á [...] fyllir nógv, hevur hann nakrar fríløtur - og hesar nýtur Martin til fulnar. Um summarið fiskar hann laks, og um veturin dámar honum væl at fara ein túr við byrsuni og skjóta haru. – Tað heldur lívið í mær
eini góðari støðu, nú vit blaða upp á eitt nýtt, óskrivað ár. Vit eru farin at koppseta. Landskassin lak ikki so illa, sum vit stúrdu fyri, tí árið hilnaðist betur enn væntað í vár. Vit lótu hjálparpakkar [...] hevur somuleiðis nitið fast, at vit ikki hava kunnað sýnt tykkum umsorgan og samkenslu, sum í ár hava mist. Mugu tit fóta tykkum í sorgini og finna frið og fløva í fjálgum minnum. 2020 gjørdist ein dýrgoldin
Hall í seinastu viku, undir samráðingunum um fíggjarlógina, vita bara tey sum vóru ástødd. Somikið lak tó út ímillum rivjabeinini á tíðindafundinum, at Kristian og Jørgen høvdu býtt á skinninum. Javnaði [...] politikki, og nú hava Jørgen og teir heilar fýra mánaðir til at royta nakað innaftur av tí, sum er mist í svinginum til Jenis & Co. Loysingaratkvøðurnar eiga tó onga aðra trygd enn hana, sum tær kunna finna
Taki eitt sindur afturíaftur hesa hending. Hjalmar var komin til skaða umborð á Hjørdis og hevði mist tummilin, og tí máttu teir sigla inn við honum og full ferð var sett á motorin. Skipið var fult upp [...] undir trýst og so varð vatn fylt á, til rørið var fult. Soleiðis sóu teir, um tangin var tættur ella lak. Summir hildu, at eitt tveytumma rør munaði betur enn eitt tumma rør, men so er ikki. Tað var hæddin
innlit í málinum. Men eg visti, at onkur í mentamálaráðnum duldi eitt stórt loyndarmál, sum, um tað lak út, kundi fáa stórar avleiðingar. Eg visti eisini, at nevndin fyri føroysku sjómanskirkjuna duldi sama [...] aðurin einki veit um hetta. Eg vil fegin hava føroysku sjómanskirkjuna at halda fram. Men eg havi mist álitið á, at eitt orð er eitt orð í hesum máli. Tíðin er komin til, at politikararnir vakna, og krevja
ímillum 90 og næstan 200 fólk á hvørjum palli. Somuleiðis varð skrásett, hvørja ferð ein litur av olju lak á sjógv, ella okkurt annað hendi. Brennivín, og onnur rúsevnið eru fullkomiliga bannað. Tá farið [...] veðri. Og har er sanniliga ringt veður viðhvørt. Akkurrát sum í Føroyum. Hann sigur, at tey hava ikki mist ein einasta arbeiðsdag fyri veður. Tað var ómetaliga áhugavert at frætta, sigur henrik Old. Ein
Andin upp úr sjónum, í ódn og dýrdarlogn, er gandurin í okkum og lívs várs egin ogn. Vit fáa ikki mist hann, fyrr enn slokað er várt log, hann verður síðsta heilsan, hann var várt fyrsta boð. »Jól uttanlendis« [...] Mjúkliga myrkrið seig. Og børn um hógv undir gørðum. Mál teirra gomul hoyggjhúshurð har gisnaður viður lak út søtan anga í kvøldið. Fjarlagt hvesti hann sjógvin á undurnátt millum fjalla. »Á Hellu eg stóð«
oljutangar vóru. Vit funnu ein gamlan tanga, sum lá úti í Álakeri. Vit royndu hann fyrst, og hann lak ikki. Tá var dekkið ikki lagt í. So sigur Jógvan í Skálum við meg: "Hvat heldur tú um at fara at skera [...] um við Jógvan í Skálum, men hann var einki við uppá tað. Eg frætti tó seinni, - eftir at eg hevði mist "Vón", at tá hevði Jógvan gjørt slengrikjølar til "Vón", tí hon rullaði so illa, at eingin vildi
ábyrgdarleysan atburð, og avleiðingin átti at verið, at báðir bilførararnir, sum koyrdu kapp, áttu at mist koyrikortið upp á staðið. Tað pínir bara at hugsa um alt møguligt annað, sum kundi hent, tí vit vita [...] "Røntguna" á parkeringsplássinum á Kongabrúnni, sum er eitt ikki minni perfekt áskoðarapláss. Skínandi lakk, leður og felgur ferðast her aftur og fram, spitað verður upp og ferðin økist øgiliga og so bremsað
