Náttúra Tað er mangt, sum bendir á, at fiskur og sjófuglur fara at hava betri dagar í okkara sjógvi og við Føroyar, enn tey hava havt seinastu árini. Gróðurin á landgrunninum var rímiliga góður í fjør
Jákup Sólstein og Palleba og Fossadun og allir aðrir føroyingar líka stóran part av tilfeinginum, sum svimur runt Føroyar ? eingin meira enn hini og eingin minni. Í 1994 var hetta tilfeingið latið nøkrum fáum
nýkomin ávirkan úr donskum, ið ger um seg. Tí vit svimja í sjónum, vit detta ella leypa á sjógv, fiskur svimur í sjónum, og tað er kyrt í sjónum. Og ein, ið hevur sítt yrki á sjónum, er sjómaður »Sjógvur« er [...] hvat tað var at rógva havróður. So tað ræður um at orða seg við skili og hava í huga, at fiskur svimur í sjónum, og tað gera vit eisini, um vit leypa á bláman. Marjun Arge Simonsen málfrøðingur og cand
eru Kári J. á Høvdanum og Mona Simonsen í hylinum sigur Svimjisambandið í kvøld. Kári svimur 100 rygg og Mona svimur 400 frí. Triði dagurin á altjóða svimjistevnum er harður, men vit vænta at síggja tey [...] premieru-nervarnir av sær, so spennandi verður at síggja hvat hon megnar í morgin. Kári J. á Høvdanum svimur 100 rygg umleið kl. 08:50, og er hann tilmeldaður við tíðini 0:55.66. Kári hevur sum fyrr nevnt arbeitt
veruleikin ikki út. Føroyingar eiga møguliga olju og gass eins væl og vit eiga fiskiríkidømið, sum svimur í havinum kring okkum. Hesi tilfeingi eru okkara og vera verandi okkara. Tað er eisini tí, at landsstýrið
savnandi, og tey eru greið yvir hvønn fyrimunn felagskapurin hevur. Tey ganga fremst, bæði tá Keynes svimur høgt men sanniliga eisini, tá sveiggið fer niðurum. Oftast er tað tey, ið merkja konjukturin fyrst
mannahondum? Eg veit tað ikki, og kópurin fer spakuliga undir og kemur upp aftur nakað væl syðri. Hann svimur móti rákinum! Tað hoyrist hvølt motorljóð. So munnu tað vera teir við maskinuni, sum koma. Men nei
ruddiligt. Á ungum árum róði hann kapp og gjørdi fimleik. Konditiónin er ikki tann sama í dag, men hann svimur viðhvørt og spælir badminton í felagnum Snigilin. Abbabørnini Maria og Martin hava eitt heilt serligt
fyritøkan ansar eftir umhvørvinum, har alifiskurin búleikast. - at alifiskurin hevur tað gott, meðan hann svimur í ringunum - at alifiskur er trygg matvøra og - at starvsfólkini arbeiða undir tryggum og mennandi
meg bara til hon lat uppaftur, sigur Maria, sum til dagligt arbeiðir á varda verkstaðnum á Brekku. Svimur tá tað er opið ? Eg svimji hvønn dag, tá høllin er opin, greiðir Maria frá. Hon hevur eitt brek,