Eivind var ein framúr góður svimjari, og hann svam fleiri avbóðandi teinar á sjónum, eitt nú úr Havn til Nólsoyar og úr Koltri í Hest. Eivind stórtreivst við avbjóðingum yvirhøvur, og hann hevði ein t

At sita her og skriva minningarorð um teg góði Bobby, fellur mær ikki lætt. Ikki tí, minnini um teg havi eg nógv, men vildi heldur ynskt at hetta var ein føðingardagsheilsan, ið eg skrivaði. Teir seinastu

Góði elskaði pabba! Nú nýggjársaftan er tað eitt ár síðani tú brádliga bleivst tikin frá okkum. Eitt ár har sera nógvir av okkara tonk­um eru farnir til tín og saknin eftir tær. Eina viku áðrenn tú do

Góði Willy! Ikki var tað í mínum huga, at fríggjakvøldið skuldi verða títt allarsíðsta kvøld her hjá okkum. Sum altíð var tað hugnaligt at fáa teg inn á gólvið. Onkuntíð bleiv tað bara til eitt stutt

Nú eru jólini við at vera í nánd og ringt er at skilja pápi, at tú ikki skalt vera ímillum okkum í ár, nú vit koma heim at halda jól. Tað er ikki ein dagur, hvar tú ikki ert í mínum tonkum. Tú hevur o

Eg var staddur heima tann 2. desember 2002, vit bæði Hjørdis sótu og hugnaðu okkum í stovuni eftir at hava lagt børnini, tá telefonin ringdi - tað var Heini í hinum endanum, eg skal so siga "halló Hei

Her skal eg skriva nøkur minningarorð um mín góða vinmann Sigurd Bærentsen. Orð eru fátøk verður sagt, og er tað so satt sum tað er sagt. Sigurd vaks upp í einum góðum heimi. Har fekk hann sína barlast

Var staddur til arbeiðis umborð á Ternuni, táið eg fekk boð um, at tað flaggaði í hálvari stong um allan Tvøroyrar bý. Síðani komu hesi ófrættaboð, at Anders var farin handan sýnina. Alt steðgaði upp

stjørnunum og Gudi, sum tú altíð setti títt álit á. Tað er so ómetaliga undarligt at sita og skriva minningarorð um teg mín góða vin og starvsfelaga, sum eg havi skrivað so nógv annað saman við – t.d. undir

Góði Ragnar, tað kom dátt við at hoyra, at tú so brádliga ikki er ímillum okkum meira. Vit báðir hava kent hvønn annan næstan heila lívið, eisini hava vit búð saman eina tíð á Lærlingaheiminum Nørre S