Góði Willy!
Ikki var tað í mínum huga, at fríggjakvøldið skuldi verða títt allarsíðsta kvøld her hjá okkum. Sum altíð var tað hugnaligt at fáa teg inn á gólvið. Onkuntíð bleiv tað bara til eitt stutt prát í hurðini, og so var tú úti aftur. Men eisini, so sat tú eina góða løtu.
Vit her í húsinum hava kent teg alt vit kunnu minnast, og nógvar góðar løtur hava vit at minnast aftur á. Tómrúmið og saknurin er ótrúliga stórur.
Men minnini eru her.
Allir teir góðu túrarnir, vit høvdu upp á Egg. Tú, eg og Lisa. Tú visti so nógv at siga frá.
Sum barn var eg von at standa niðri í bygdini, og tað var so mangan, tú kom gandandi út eftir ella heimeftir, so fekk eg eina krónu í hondina.
Nógv rennur fram fyri meg, tá eg soleiðis siti og hugsi.
Tað var so hugnaligt at hoyra teg og mammu tosa. Altíð so vinarliga. Tit stóðu hvørjum øðrum sera nær.
Men lítillátin sum tú var, so gjørdi tú ongantíð nógv burtur úr tær sjálvum.
Tú vart bara her hvønn dag, eisini hetta síðsta fríggjakvøldið á foldum, og vit fingu okkum eitt gott prát.
Vit sakna teg nógv.
Nú ert tú farin, men minnini, tey kann ongin taka frá okkum, og tey vilja vit goyma í hjørtum okkara, til vit øll síggjast aftur ein dag.
Við hesum orðum vil eg lýsa frið yvir minnið um teg, mín góði mammubeiggja ? Willy Hansen.
??????????
Eiley
