anglefire.com/on2/harrypotter/. Um orðini eru hennara egnu, er ilt at siga. Lesarin kann sjálvur gera av. Eingin annar enn lesarin eigur kumpass í cyberspace. Og vilja vit senda Joannu eina heilsan, so er

lýsingar liva við sítt egna lív, og lesarin ótolnast. Eitt annað dømi er játtarafundur á Trymsoy, sum kann rættvísgerast við mótsetninginum millum kirkju og sekt, men lesarin hevur varhugan av, at søgugongdin [...] verið í, átti aldrin at havt verið hildið, og tað gerst tí heldur ikki eydnusælt. Tað seinasta, lesarin frættir um Simonu, er har sýslumanskonan, frú Skjoldhammer, spyr Vitus, um tað passar, at Simona [...] forvandlet, da blev hans blik luende, hans anråbende og klagende stemme gik gennem marv og ben...« Lesarin sær eitt dupultmenniskja, ein dagsins Dr. Jekyl og ein kvøldsins Mr. Hyde, líkasum seinni Ankersen

halda. Í øllum førum er ætlanin, at frá skúlaárinum 2011/12 verður skúlaøkið munandi umskipað. Hevur lesarin hug at gera viðmerkingar til málið, eru tit vælkomin at seta tykkum í samband við Sosialin. 14 skúlar

framvegis í trimum bólkum, sum tó nú eru nakað øðrvísi skipaðir. Saman við Gandálvi og Pippingi kemur lesarin til tað forna og ment­aða landið Gondor. Valdsharri her er tann gamli og klóki Dúntóri, men Gondors [...] endabrestinum, sum alt tilsamans ber av í hesum verki. Í fyrstuni var orðið Hendingarnar í bókini eigur lesarin á, og eingin grund er til at reksa tær upp í einum ummæli. So eg fari heldur at spyrja: Hví skrivaði

skal eisini verða nevnt, at konsekventi frásøguhátturin í bókini so avgjørt stimbrar uppundir, at lesarin fær innlivað seg í støðurnar. Skrivað verður alla tíðina í nútíð og fyrstapersóni, tá greitt verður

orkaði at ganga tann stutta teinin til skúlan” (s.13). Tað er ikki sørt av ræðusøgu í frásøgnini, og lesarin fær varhugan av, at hetta kann ikki spæla væl av. Men uppímillum ófrættakendar lýsingar av pápanum [...] Hann verður argaður, og í staðin plágar hann dýr. Í næsta stubba er sjónarhornið hjá dronginum, og lesarin næstan krympast av at kenna ta líðing, hann er fyri. Soleiðis skifta stubbarnir í hesum parti ímillum

hvat skuldi takast við. Teir hava valt at lýsa mannin Palla í Tøðuni í skrift og talu, soleiðis at lesarin fær eitt innlit í lív hansara og tað virksemið, hann var uppií. - Fólk og hendingar, Vágs søga og

frá nógvum ymiskum, at tað er alt avgerandi at leggja so góðar og undirbygdar upplýsingar fram, so lesarin og lurtarin fær nakað gott við sær. Eitt eg eisini ofta beit merki í var, at Petur hevði eina sera

onkur trýr henni, og soleiðis tykist tað at vera í hesum máli. Samanumtikið haldi eg, at nú hevur lesarin helst fingið eina greiðari hylling á veruligu støðuni. Eg gleði meg at síggja, hvørjar nýhugsanir

fremst skaldskaparligt og mentanarligt hugtak. Undir hesum neti av tilsipingum eru univers, sum lesarin sjálvur verður boðin at fara á rannsóknarferð í. Bókin verður løgd fram á almennari móttøku í Mi