num hjá kundanum. Men loysingarsíðan ger sær eisini dælt av óttanum, tí har verð­ur ávarað um, at ansa vit ikki eftir hvørjum stjórnar­skipanar­ligum komma, er vandi fyri, at vit av­reiða okkara tjóð­

ferðir mundi endað galið, men tíbetur tað gjørdi tað ikki. Afturfyri fingu okur loyvi til at mennast og ansa eftir okum sjálvum. Í skúlanum gingu okur í sama flokki fyrstu 4 árini, inntil okur, av einari ella

ferðsluni. Átøk hava verið fyri at fáa bilførarar at minnast til trygdarbelti og fyri fáa okkum at ansa betri eftir, tá ið vit koyra. Tað er ilt at siga, hvørja ávirkan, hesi átøkini hava havt, men Karl

týska hervaldið út, hetta bleiv av ongum, og tí varð hann sendur við Lov­at Scouts til Bretlands at ansa tey kongaligu. Annars var tað áhugavert at hoyra pápa mín lesa eina av yrkingum sínum. Eitt lítið

Hann heldur tað vera gott at fáa at vita, tá ið feilir hava verið í kortunum, tí tað fær hann at ansa betur eftir næstu ferð. Í hini greinini á síðuni greiðir Heiðrikur frá, hvussu hann kom í neyð av

n, um ójavni ikki kemur í - hvørt tað er líka hugaligt at vera verandi í landinum. Og um vit ikki ansa okkum, verða vit rakt av einum politiskum vetri - har alt lív í landinum verður rikið burtur. Heldur

hann so fegin klóra sær, og tað er jú ikki so gott, tí tá kann koma bruni í. So eg má alla tíðina ansa eftir honum, sigur Lív Durhuus. Tað var tí við eitt sindur blandaðum kenslum, at Lív og Magnus vórðu

og lyfti krevja eina stóra álitsskuffu. Hava vit álit á álitinum um álitið á tey gomle, mugu vit tó ansa væl eftir einum. Allur føroyskur politikkur er tvíeggjaður. Eisini eldrapolitikkurin. Vit vilja hava

ella aðrari orsøk endaði tað uttan fyri lendingarbreytina, tá tað setti seg. Italska tíðindastovan Ansa skrivar, at veðrið var vánaligt við nógvum vindi og regni, og at tað kann hava verið orsøkin til,

við kvennskordjórunum fyri at fáa sínar ílegur ávegis í næsta ættarlið. Umráðandi er nevniliga at ansa eftir, at geislingin hevur hóskandi orku, ikki ov sterk og ikki ov veik. Kallskordjóri skal bert