trolararnar sum løgdu veiðuna upp á Skála, jú tá vóru boð eftir skúladreinginum. Hettar er alt ein farin tíð skúladreingirnir hava ikki henda møguleika í dagsins samfelag, krøvini til ungdómin at nema sær
helst, eg kom jú úr einum evarska lítlum samfelag, og eg legði ongantíð í at siga teimum, at eg var farin at venja við besta liðnum hjá OB. Tann mánadagin eftir fyrsta dystin hjá mær fyri felagið, var støðan [...] Sjálvandi hevur talan onkuntíð verið um skakandi hendingar inni á vøllinum, har onkur mótstøðumaður er farin langt út um mark - eins og eg sjálvur onkuntíð havi gjørt tað. Samanlagt hevur talan tó nærum bert
ngurin í kvøld var á 400.000 krónur, og nú ber ikki til at deila upphæddina longur. - Tað er ein farin tíð, segði Jensina Olsen. Men, tað órógvaði ikki Jákup Oluf Breiðaskarð, ið sum fuglfirðingur valdi
Berti fer uttan iva at hoykna undir trýstinum frá fjølmiðlunum. Nøkur fá tap afturat. So er hann farin í søguna, heldur Breitner, sum í dag er klummuskrivari og sjónvarpsfrásøgumaður. Týðandi avboð Sjálvur
er Hjallgrím Hentze langt frá samdur í. Hann sigur, at hetta, sum Don Petersen førir fram, er ein farin tíð. ? Fyri 10-15 árum síðani var hetta veruleikin, men soleiðis er ikki longur. Allastaðni í verðini
byrjaði. Eftir einar 10 minuttir gjørdi Flemming tó av at koyra hana á vøllin, og ikki vóru nógv sekund farin, áðrenn hon við dagsins detalju hevði spælt Jensiu fría, so henda kundi toga Kyndil upp á liðina av
tann besta og størsta hendingin hann hevur upplivað øll hesi 32 árini? -Tað er at vit av álvara eru farin at minka um stuðulin úr Danmark. Eg dugi ikki at sígggja, at vit koma víðari við okkara høvuðsmáli
Eitt meistaraboð Tað var sól og heitt undan dystinum, men nú er klokkan skjótt fimm og sólin er farin at ferðast kring heimin og verður ikki aftur fyrr enn sunnudagin. Tað er kalt og myrkt og fólk skunda
aftur. Tí er okkara høvuðsuppgáva at menna okkara egna lestrarumhvørvi. Og tað eru vit so sanniliga farin undir. Ongantíð áður eru so nógv byrjað upp á hægri lestur Føroyum sum í ár. Stuðulsskipanin til
fjallstavur, fyrsta floks. Sjálvur havi eg altíð fjallstav við mær, tá eg fari í hagan, og nú eri farin at eldast so mikið nógv, at eg má skunda mær at brúka hann. Hann skal ikki bara standa til pynt, tí