Eitt stórt korter var farið, tá ið hetta hornasparksinnleggið, eftir at hava ferðast á fleiri høvdum, datt fyri føturnar á Súna Fríða Johannesen, sum úr tveimum metrum sendi upp í nettakið. Eftir tað linkaði

væl til, at hann við síðuna av lesnaðinum hevði arbeiði hjá DSB. Tá hann var liðugur at lesa í 1996 datt hann fram á lýsing í bløðunum frá Statoilbólkinum, sum beyð fýra føroyingum á skúla í Bretlandi.

síðstu viku nevndu vit, at hesin dysturin fór at verða spældur á Tvøroyri ella í Vági. Fyrri møguleikin datt burtur, tá TB fríggjakvøldið vann á EB/Streymi. Ætlanin var, at tað skuldi spælast í Vági, men ve

ivandi í hesum máli. Fyrrverandi fólkafloksløgmaðurin heldur annars, at formaður javnaðarfloksins ?datt pladask útí?, tá hann gjørdi viðmerkingar til tíðindafundin. -Hann átti heldur tikið tjansin og sagt

men tá hann so skuldi hyggja at myndini hendi tað. So skjótt sum hann setti myndina upp eftir enda, datt alt kolið av pappírinum, og Janus, sum tá aftur stóð við einum hvítum arki, hevur síðani hetta bert

Rhapsody hjá Queen. Tað ljóðaði frálíka væl, men tá ið Dávur fór krúllandi niðan eftir tangentunum, ”datt hann útav endanum” og spældi flyglið bara víðari. Samstundis kom ein mynd av tí, sum spældi, Peter

tað vísti hann eisini í løtum, men gjørdist ikki eins avgerandi og hin vongurin. Thomas Muller: 4 Datt inn og út úr dystinum, men tá hann var við, so gjørdi hann eisini mun. Bleiv feldur í avgernadi løtu [...] plaseraður fleiri ferðir, so Robben fekk góðar møguleikar. Megnaði einki frameftir. Sven Bender: 3 Datt nakað niður í millum á miðvøllinum. Í fyrra hálvleiki var hann partur av Dortmund trýstinum og vann

Johannesen úr Skopun (7.7.1840 – 8.3.1911). Hon var dóttir Dímunar-Jóannes og Elsu Frederikku Cle­ments­datter, sum var triðja húskið, sum búsettist í Skopun. Í bókini Horvnar Havnar­myndir skrivar M. S. Viðstein: [...] konga­vitj­an og varð kongur móttikin av borg­meist­ara­num A. C. Lützen. Tá hendi tað syrgiliga at A C. datt deyður niður, meðan hann talaði fyri kongi. Georg skrivaði eina áhugaverda frágreið­ing um hesa hend­ing

ferð. Hon var sum ein svartur, flúgvandi torvmoli, móð ella dovin, hon fleyg í bugum niðureftir, sum datt hon fyrst og mátti so stríða seg upp aftur. Næstan sum ein sjúklingur, ið fer av songini og yvir í [...] ein ketta, ið fekk í oyrað og klóraði eina skeinu í tað, hann føldi, at ein tungur dropi av blóði datt niður á gólvið í gongini, tá ið hann var uppi." Her verður flutt frá tí sálarliga til tað ítøkiliga

stýri­borðs­­bógvin var tíðliga seinna­partin ikki sørt, men sum tað leið út á dagin mink­aði tað nógv og datt so mest sum burtur. Hóast tað varð kappast á trimum teinum, og hóast eitt lot, so gekk tað sum eftir