okkum FM heitið í Klaksvík í 1994, var tað eisini í síðstu løtu, at vit skoraðu avgerandi málið. Men ta ferðina var talan ikki um so stórar kensluligar rembingar, sum tað var hesa ferð. Í ein hálvan minutt
Íslands at Arbeiða fyri hálvum øðrum ári síðan, stóðu nógvir stórir kranar og sveiggjaðu í sambandi við ta nógva byggivirksemi, sum var. - Í dag er at kalla alt hetta virksemi steðgað upp, og tú sært neyvan
Har var alt møguligt at fáa, og hagar var nógv ferðsla, tá skip vóru inni. Sjómenn kundu har fáa alla ta útgerð og øll tey klæðir, sum teimum tørvaði í Grønlandshavinum. Teir kundu eisini fáa fototól og filmar
frá hesum veruleikanum, at teir báðir høvuðsdómararnir, Gunnbjørn Joensen og Sigurd Andreasen, tóku ta avgerð, at seksmannaførini við monnum skuldu rógva umaftur. Størri kapping Teir umborð á Hvessingi
hevði heimstað á Suðuroyarbanka og tað er sera sannlíkt, at hann eisini helt til har, áðrenn hann fór ta longu leið í Vágahavið at gýta. At toskur er støðufastur, hava merkingarroyndirnar við Føroyar týðiliga
í amerikanska loftherinum í 22 ár. Nú konan longu er farin til USA, helt John, at hann skuldi royna ta langu leiðina til USA við súkkluni, ið hann annars brúkti hvønn morgun, tá hann súkklaði til arbeiðis
Jerusalem, sum undirritaði vitjaði fyri stuttum. Og við hesum beinrakna setninginum tók hann saman um ta tvístøðu, sum eyðkennir statin Ísrael nú seksti ár eftir, at heimsins mest umstríddi nationalstatur
sum venjara. Hann skal royna at fáa liðið upp aftur í Premier League, eftir at teir fyrr í ár máttu ta tungu leiðina niður í næstbestu deildina. Graham Potter hevur sjálvur spælt fótbólt. Hann umboðaði
hvønn dag. Hetta er galdandi fyri alla oljuvinnuna, tað er ikki so lætt at síggja hvat fer at henda ta nærmastu tíðina. Spurdur um hann angrar, at hann og Húngerð fluttu til London, sigur hann, at tað ger
upplivingina hon hevði havt í studionum hjá Rás2 í Mariehamn. Fjølmiðlamenn úr øðrum oyggjum frættu um ta stuttligu hendingina, og teir høvdu tað sum ein part av sínum oyggjaleikafrásagnum:- Tit góvu mær eina