onnur eisini rætt til at kæra. Men higartil havi eg ikki sæð annað enn sjálva fráboðanina frá felagsskapinum um at ein kæra er áveg. Eg gangi út frá, at kemur ein kæra á borðið hjá ES-nevndini
sum vanligar marknaðartreytir og umsetiligar kvotur. Undir slíkum umstøðum savnaðist tjóðin, fór at kæra og út kom innispunnið tógv, tað var verðins besta fiskidagaskipan. Verðins besta fiskidagaskipan Skipanin
lívið tínum, og tað er at vísa á Harran Kristus, sum er tær so kærur, og størstur av øllum. Eisini tað kæra vermóðir, takki eg tær fyri. Verdóttir tín Randi
fánýtis. Tað er júst tað, sum nú sjálvt kvinnusakskvinnurnar ásanna, nú tær meira ella minni desperatar kæra sína neyð um, at stríð teirra fyri javnstøðu hevur verið úrslitaleyst. Tó gevast tær ikki á hondum
í, at tú fært styrki frá honum, ið øllum valdar. Við hesum vil eg lýsa frið og æru yvir minnini um kæra og trúfasta vin mín Sverra hjá Skála Palla. Páll
ríkliga skal signa og styrkja tykkum í sorgini. Við hesum orðum vil eg lýsa frið og æru yvir minnini um kæra og trúfasta vin mín Regin Hansen. Páll
fyri okkum Mistu vin tykkara Í besta blóma Við hesum fáu orðum vilja vit lýsa frið yvir minnið um kæra starvsfelaga okkara Anniku Jespersen. Virðingarmest, Starvsfelagarnir í Atlantic Airways
leingist eftir tær, men eg veit at vit síggjast aftur. Hvíl í friði. Dóttur tín Til minnis um mín kæra abba Johannes í Gerðinum Minnini á meg ganga sessurin tómur er hugurin løtu manga fram fyri meg nú
Orðatakið “eingin veit á morgni at siga, hvar hann á kvøldi gistir” rennir okkum í hug, tí lítið vardi tað okkum, at Regin ikki skuldi vera millum okkara longur. Regin, sum altíð var so blíður og hjál
Ikki vardi tað okkum, tá ið tú og Hallgerð vóru og vitjaðu okkum, sum tit so ofta gjørdu, beint fyri páskir í ár og søgdu, at tit skuldu við flogfari til Danmarkar til dóttur tykkara, Eyðbjørg, og eft
