avleiðingar, greiðir Bjørn á Heygum frá. Bjørn á Heygum sigur, at tað er ein ávís orsøk til at vænta, at ting skulu vera annarleiðis í dag. - Síðani tá, í 1996, hava vit fingið lógina um ábyrgd landsstýrismanna
stilla upp til løgtings-val fyri at sleppa inn á ting at halda á at diskutera stórmál var upplagt í mínum eygum. Frá fullveldi til goggurúsur Annita kom inn á ting í 1998, og var tað stórmál, hon var komin eftir
sjálvir skulu áseta egnu lønir sínar. Og eina høvuðsgrundgeving fyri hesum fingu vit nú henda dagin, tá ting- og landsstýrismenn bóru fram, at landsstýrismannalønirnar eisini eru ov lágar! Hetta kom fram í áliti [...] teimum, sum siga, at tað ikki skal verða eitt fíggjarligt bakkast fyri einhvønn, at verða valdur á ting ella í landsstýri. Men alt við máta, góðu menn! Tað merkir ikki, at okrast skal við lønunum, tí onkur
a, tey enn hava, so var tað so snildisliga gjørt, at tað ikki gongur út yvir »vunnin rættindi hjá tingfólki«, sum sita á tingi í dag. Jamen halló! Hví skal tað so ganga út yvir vunnin rættindi hjá øllum
føroysku grundlógina, har óhefta nevndin fær heimild til beinleiðis at áseta lønarviðurskiftini hjá ting- og landsstýrismonnum. Andstøðan stuðlar Formaður Javnaðarfloksins, Jóannes Eidesgaard, boðar í t
, 19 ára gamal, í 1975, og hevði verið partur av flokkinum í samfull 23 ár, tá hann varð valdur á ting í 1998. Tá hevði hann siglt sum skipari í 20 ár. Hann kendi stevnumiðini og kósina hjá flokkinum.
møtti manninum, Pálli í Dalsgarði. Á ólavsøku helt Laura Joensen í sambandi við ólavsøkusangin undir tinghúsinum røðu um tjóðarhátíðina og landsins støðu. Onkur helt, at hon var bersøgin, meðan onnur hildu
bíða. Alt skal gerast her og nú. Ja vit hoyra ofta politikarar í fjølmiðlunum standa og lova at gera ting, sum teir vita, at ikki ein króna er játtað til. Tað verður lovað sum um at fíggjarliga rásarúmið
ónir fara til pensjónsinngjaldið. Í vikuskiftis-Sosialinum er yvirlit yvir pensjónirnar hjá øllum ting- og landsstýrisfólkum, sum tilsamans kosta landskassanum 227 milliónir krónur.
úr høvuðsstaðnum. Tað er burtur úr vón og viti, at løgtingsformaðurin leggur hetta uppskotið fram á ting, so stutt frammanundan vali, tí vit mugu skipað landið í nøkur sterk øki, áðrenn valskipanin verður
