hjá leitandi listamanninum frá teimum fyrstu royndunum til læruárini hjá Bizzie Høyer og víðari til ta freistandi løttu loysnina í mótsetningslitskipanini hjá akademilæraranum Aksel Jørgensen. Hesar litríku
nevndarlimir og fjølmiðlar. Ikki síðani tann 1. september í 2001 høvdu Føroyar vunnu undankappingardyst. Ta ferðina æt mótstøðan Luxemburg, sum varð styrkismett lægri enn vit. Men síðani bólkarnir gjørdust fleiri
Tú hevur staðið við tað, tú ert, og tú hevur nýtt tíni mergjaðu orð, mongu evni og mikla kropp til ta tænastu, gleðiboðskapurin føðir í einum menniskja. Tænastan, tú fekst, hevur fingið ein ”svenningskan”
fór púrasta av sporinum, var pástandurin um bleyt kontra hørð virði. Vanligi borgarin hevur fingið ta fatan, at landsstýri og Løgting í ábyrgdarloysi hevur spilt allan peningin uppá asfalt og betong. Hetta
hvørt um annað. Soleiðis endaðu gullvónirnar í Kollafirði, har tey í ár so gjarna høvdu ynskt sær ta bestu gávuna, nú stolta hondbóltsfelagið fyllir 70. So skuldi ikki verða, men kollfirðingar kunnu
eina tíð. Tíbetur kennir hann seg sjálvdan strongdan og dámar sum heild best at hava nógv um oyruni. - Ta tíðina, tá eg hevði Cippo, Café Natúr, Eclipse, og hvat veit eg, tá var tað alt ov nógv. Nú er frægari
eru um at gerast gestir í egnum húsi? Vit eiga at seta okkum hesar spurningar. Vit eiga at endurmeta ta lóggávuna, sum ásetur rættin til tilfeingi okkara. Vit eiga at spyrja, hví vit loyva eini gongd, sum
kunnu hjálpa og vegleiða, er tað alneyðugt, at skeltingin kring landið verður betri. Umframt at hava ta neyðugu vitanina um teir møguleikarnar, sum ferðafólkini hava, er eisini týdningarmikið, at vit læra
mótspælið og óofta eirindaleysa, men altíð góðviljaða mótspælið, sum eg sjálvur fekk og onnur við mær, ta tíðina hann var ritstjóri á Varðanum og seinni við. Hann lærdi okkum tað skapandi ósemjuna. Tann ivan
hvussu stóran áhuga fjølmiðlarnir og onnur fólk høvdu fyri sær og hinum luttakarunum í kappingini. Ta einu ferðina skrivaði danska blaðið Se og Hør, at Sveinur hevði verið í býnum og ballast, og tí sveik