finska Nokia fartlelefonin hjá mær. Nú havi eg fartelefon sum áður játtað. Eg hati hana av einum góðum hjarta, hon er altíð á „lydløs“, men ikki so galin, tá skjót boð skulu gevast. Eg havi ikki broytt hugburð
meira, tí hon doyði av krabbameini í 1986 bert 43 ár gomul. Hellen hevði fyrst og fremst eitt stórt hjarta, hon var vitug og ein eldsál. Hellen kom til Klaksvíkar at undirvísa á fyrsta HF skeiðinum í Føroyum
syrgnar heima sita tí ein sonur gloymdi burtur tær. Men mín góða mamma tú skalt vita, at tú stendur hjarta mínum nær. Meðan tú enn livir, vil eg veita hesa hjartans tøkk til tín, og av sonnum skal tú altíð
hevði svarið verið: Tað ber ikki til – ov lítið fólk, ov fáir serfrøðing – tey doyggja út. Men teirra hjarta er ikki her. Kanska skuldu vit oftari lurta meira eftir okkum enn hinum. Tí kunnu vit droyma tað
teirra, ið tá mannaðu tingið, at teir eirdu okkum og góvu føroyskum mentanarvirki stuðul av heilum hjarta. Tað alrabesta við hesi visiónini er, at ongin síðani hevur havt dirvið at nartla burturav fænum
skúlunum sum er. - Fyrst av øllum er tað avgerandi, at lærarin í eitt nú myndlist, hevur okkurt uppá hjarta við teimum ymsu evnunum, sum verða tikin upp. Her hevur tað serliga týdning, at teknikkur og innihald
Henning Sørensen, Garðsgøta 3, Argir, tlf. 314783. Hjartafelagið Postboks 3120, 110 Tórshavn e-mail: hjarta@hjartafelag.fo Føroya Felag Móti Krabbameini Grønlandsvegur 58, Tórshavn Telefontíð mánadag til [...] Breyðbróting. Kl. 18: Evangeliskur fundur. Mikukvøld kl. 20: Bønar- og uppbyggingarmøti. Øll eru hjartaliga vælkomin til hesi møti. Eftir fundirnar bjóða vit ein drekkamunn. Evangeliska
Nielsen). Hesin maður hevði ikki lagt nógv í sína sál, og hann fortaldi mær eitt kvøld eftir møtið, at hjarta hansara var hart sum steinur. Nakrar dagar seinni hevði hann fingið eina slíka sálarneyð, at hann
hvør hevur brúk fyri einum herðaklappi, og tað fáa tit nýklektu námsfrøðingar hervið frá mær, eitt hjartaligt stórt tillukku við frálíka próvúrslitinum og góða eydnu í tykkara framtíðaryrki. Eg havi havt ta
at hoyra hana ‘folda seg út’. Tað var ofta torført at argumentera ímóti, tá ið hon hevði okkurt á hjarta. Mammu dámdi væl at syngja, hon sang í Stranda sangkóri í nógv ár. Sum barn helt eg onkuntíð, at
