stríðast á sentrala miðvøllinum saman við Julian Johnsson og Pól Thorsteinsson í kvøld. Allan hevur ofta roynt at spæla á hesum plássinum fyrr, og hann hevur eisini slíkar royndir í altjóða fótbólti, at
verið sera áhaldandi hóast nógva mótstøðu, og ger alt fyri, at tónin ikki fer út um mark, sum man ofta sær á Facebook. Tað er eitt bragd, haldi eg. Við at velja hana til ársins føroying, varpa tit somuleiðis
Norðstreymoy fara til Havnar um vikuskiftini at hugna sær, og tað hava tey gjørt í mong ár. Fyrr varð ofta farið avstað í privatbilum, sum gjarna vóru ovurfyltir, so tað var ikki vandaleyst. So hendi ein vanlukka
seg fult og heilt. Tað sang í nærdystunum, og spælið var á góðari leið. Á miðvøllinum var tætt og ofta væl spælt við skifti millum stuttar sendingar og nógvar flytingar og so langar sendingar, og málmøguleikar
verið mong, bæði heima á landi, og tá ið Øssur hevur sýnt fram uttanlands. Umframt í Danmark, har hann ofta hevur sýnt fram í Keypmannahavn, á Sjællandi, Fyn og í Jyllandi, so hevur Øssur havt framsýningar
fleiri fløguútgávum við solobassi og yrkingaupplestri aftanfyri seg, eins og hann er myndlistamaður, ið ofta arbeiðir innan fyri tey myrkaru temaðini og átrúna. Seinast útgávan hjá Øssi “Vindurin blæsir ígjøgnum
upplivingar, ið eru heilt egnar og best kunnu lýsast sum kensluligar útferðir, har tónleikurin málar ofta ógvusligar kenslur. Øssur dyrkar bassin sum soloinstrument og arbeiðir nógv við dynamikki og temposkiftum [...] Eitt træ skal doyggja fyri, at tú kanst gera ein bass, so tí mugu vit hava høg góðskukrøv. Eg haldi ofta, at bløðini gloyma tað, at trø mugu doyggja fyri, at tey skulu útkoma, og at hetta setur krøv til
samrøðuni verður Øssur Berghamar spurdur, hvussu hann kennir heiðurin: – At vera eyðmjúkur verður so ofta nýtt, at tað næstan kennist at vera devaluerað, so eg eri takksamur, tá ið tað í grundgevingunum
fram á fremsta plássið í startspurtinum, og so ætlaðu teir at stýra róðrinum, soleiðis sum tað so ofta hevur víst seg, at tann, sum liggur í oddinum, megnar hetta. Tað eydnaðist Argjabátinum at leggja
spældi ongan leiklut og endaði væl aftanfyri hinar. Argjabáturin, sum í fýra teimum fyrstu kappingunum ofta var bragdligur á fyrsta teininum, var ongantíð fremstur og endaði á fjórða plássi. Hinir tríggir bátarnir [...] Havnarbátin fram hagar, sum tey í HR halda, at hann hoyrir heima, og sum hagtølini vísa, at hann so ofta hevur verið. Ørvur sveik ikki síni viðhaldsfólk. Í endaspurtinum tók hann Knørr. - Vit vistu, at tað