Godt Nyrup ? du taler endelig skatteydernes sag. Når man ser og hører radio og Tv ? kan man blive så gal på færinger. Man sidder tilbage med et indtryk af, at vi skal betale for alle deres udgifter ? uden
framferðarháttur móti manninum. Tey, sum varða av javnstøðuni í landi okkara oysa volapykk, gor og gall yvir okkum um "manglandi" javnstøðuni hjá kvinnuni. Manglandi javnstøðan hjá monnunum, sum hevur verið
avkomi hansara ? og hann greiðir frá, at orðið avkom stendur í eintali, og at tað sipar til Kristus (Gal. 3:16). Tað, sum vit her hava við at gera, er einki minni enn frágreiðingin um, hví jødar í so mong
tess strangari dóm.“ Og Paulus sigur við tey í Galatia, sum vóru farin at byggja frelsu á umskering (Gal. 1,9-10): „Sum vit áður hava sagt, sigi eg nú uppaftur: Kunnger nakar tykkum annað evangelium enn tað
vóru umleið 23 ymisk málsøkir. Nú eru 15 eftir. Eg vænti, at innan fyri 10 ár – um tað ikki gongur galið – so er einki málsøki eftir at yvirtaka, uttan tey málsøkini, sum ikki fevna um yvirtøkulógina [...] ræddust føroyingar tað sama sum íslendingar í 1972. Tá ímyndaðu vit okkum, at trolarar úr Portugal og Spania komu higar og tóku okkara fiskastovnar burtur. Eg taki undir við, at vit førka okkum nærri
hansara; ikki stendur "avkomum", sum um nógvar, men sum um ein: "Og avkomi tínum" - og tað er Kristus. Gal. 3,16. Síðani lesa vit í 26. kapitli, at Ísak fær sama lyftið og í 28. kapitli, at Jákup fær sama lyftið
skifta starv kann eisini vera eitt gott høvi at skifta stað, og skalt tú skifta, er kanska ikki so galið at sleppa heim, sigur Johnny í Grótinum. Hann vísti eisini á, at fólkasamansetingin í restini
skyld. Men når nogen kan få økonomisk gevinst af noget der undergraver retssikkerheden, så er den gal. Så er rammerne ikke i orden. Vi skal ikke blande os i den dømmende magts arbejde. Men vi bør sætte
lætt at skilja Jógvan í Grindavísuni, sum helt at: » den, som ligger af lyst på land, han er vist på gale veje.« Einki ljóð hoyrist. Fólk standa sum undir lestri og hyggja at tí, sum livir í sjónum. Lundarnir
við uppskotinum. Vit skulu sjálvsagt sleppa at klandrast og bresta saman á almenna vígvøllinum, so galið vit vilja, men tað snýr seg um at klandrast á einum konstruktivum støði. Tað snýr seg um at hava
