Tá omma fór á sjúkrahúsið fríggjadagin við ov høgum blósukri, vardi tað meg ikki, at eg skuldi blíva uppringd leygarmorgunin við boðunum um, at nú var omma farin herfrá. Hóast babba hevði roynt at for

Omma okkara andaðist í Vesturstovu í Fuglafirði tann 26. juli 2005. Omma bleiv 86 ár. Góða omma, ja so legði tú árarnar inn og ert nú sloppin heim í tann æviga bústað. Tú hevur verið okkum ein kær omm

Jólaaftan varð okkara elskaði Eyðfinn so brádliga tikin heim til Jesus pápa. Tung vóru boðini at fáa, at tú ikki vart millum okkum longur. Ígjøgnum títt stutta lív vart tú bundin at tínum rullistóli o

Góða Linhild. Eg hevði ynskt, at eg kundi sagt hesi orð við teg, andlit til andlit, fortalt tær enn einaferð, hvussu góð eg var við teg, og hvussu ómetaliga nógv eg sakni teg.. Nú eru meir enn tríggir

Ja omma góða, nú upprann tann tíðin at tú slapp hiðani foldum frá inn í dýrdina, har ongin sorg, pína, neyð, og grátur er, tað má sigast, at tað er eitt stórt undur fyri meg at fáa at vita at nú er tú

f. 21. nov 1926 d. 20. mar 2007 Tað kom sum eitt smeitur fyri okkum øll, tá vit fingu tey sváru boð, um at tú vart farin frá okkum. Vit høvdu øll vónað, at tú megnaði at uppliva konfirmatiónina hjá Ol

var við tungum hjarta tá eg í 1990, sat og skrivaði minningarorð um mín elskaða abba, men tað følist ikki minni tungt nú, at skula skrivað minningarorð um teg elskaða omma. Tað merktist eitt stórt tómrúm

Ikki vardi tað meg, at tú, nýliga heimkomin úr Danmark, so brádliga skuldi verða tikin frá okkum, tínum kæru, ? manni, børnum, barnabørnum, verbørnum, langommubørnum og ikki minst tíni fosturmammu, An

Ung var eg, tá ið mamma doyði, og har komst tú í hennara stað. Eisini sum omma og abbi Selheygg til okkara børn, sum tey eru sera glað fyri. Altíð kundi eg koma til tín, tú vart mær ein tryggur stuðul

Nú eru tit farin heim til Harran. Eg minnist tá ið tú plagdi at hoyggja hjá Jákup Petersen, har tú fekst besta lambi í løn, tá var eg bert 6 ár. So plagdu vit at breiða fisk á fiskastykkinum hjá Sámal