eru mong, sum taka seg til høvdið og spyrja, um løgmaður er við at fremja politiskt harakiri. Onkur spyr entá, um løgmaður longu man hava givið skarvin yvir, nú hann innsær, í hvussu stóran mun hann hevur

eisini Suðuroyggin. -Men ber tað so til at fíggja og fremja hesa ætlanina á ein ábyrgdarfullan hátt spyr Høgni Hoydal og sigur, at vit hava onki uppskot sæð um, hvussu landsstýrið hugsar sær at fíggja fast

Hvussu fáa vit eina rættvísari valskipan, spyr Kári P. Højgaard, sum vegna Sjálvstýrisflokkin fer at leggja uppskot um at broyta vallógina fyri tingið. Svarið er ikki einfalt, og meiningarnar eru ivaleyst

yvirtikið handilin Hjá Hjørleifi. Tórgerð er sera familjukær og trúgv. Hon vitjar, og hon ringir og spyr og fregnast og uppmuntrar, og hon er gestablíð og gávumild. Tórgerð og Hjørleif eiga fýra børn, sum

vit als ikki tosað um. Tí kann eg ikki siga nakað ítøkiligt um føroyska marknaðin, sigur Guðjón og spyr, um tað ikki er Atlantsflog, sum er í stórum trupulleikum. Óvitandi um støðuna í Føroyum Gudjón var

játtanin til fólkaskúlan er alt ov lá. Men um hann veit tað, hví hevur hann so ikki hækkað hana?, spyr Jenis av Rana og skoytir uppí, at skitsofreni er at hóma í røðuni hjá løgmanni. - Men tað er tó spennandi

Faroejet møguliga gevst á Føroyaleiðini. - Álitið fýkur. Hvør vil velja eitt flogfelag, sum er á veg út?, spyr miðlafrøðingurin hjá ReproZ. Neyðugt við toli Allan Dalsgarð heldur annars, at marknaðarføringin hjá

Soleiðis skrivar Martin Joensen í søguni Ein Bygdarmynd. Men hvat hevur hetta við fólkatingsval at gera?, spyr gløggi lesarin. Jú, lýsingin er sum tikin úr gernadisdegnum hendan veturin, vit kenna okkum aftur

einum staði í Havn, fyri at fáa tað rætta umhvørvið, hví so byggja ein fiskivinnuskúla í Vestmanna, spyr Kristian Magnussen. Til tosið um at endurskoða miðnámsskúlaskipanina, sigur Kristian, at um hon skal

men tað er eingin ivi um, hvønn sang tvey-ára gamli sonurin hevur sum favoritt. Tá Erling-politistur spyr heldur treiska Jógvan, um hann kann sleppa súkklitúr, er avgjørda hittið. Og somikið stórt er hittið