leggja størri dent á at gagnnýta okkara náttúrutilfeingi. Orðið ”stutt-flutt” er jú kosið ársins orð ífjør, og alsamt fleiri í búnaðarvinnuna gera úrdráttir úr okkara tilfeingi – jørð, seyði og neytum [...] hondum”. ##med2## Kríggj og at gagnnýta tilfeingið Men kaga vit út um landoddarnar, so er støðan í okkara heimsparti ikki bjørt. Vit hava kríggj, flóttafólk, orkukreppu, prísvøkstur og vit eru ótrygg um [...] at Føroya fólk raðfestir náttúruna! Tey fólkavaldu raðfesta ikki náttúruna Men hvussu raðfesta so okkara fólkavaldu politikkarar karmarnar um náttúruna? Fuglaveiðilógin er frá 1954, Náttúrufriðingarlógin

Mítt perspektiv inn á ta tíðina, vit líva í, er, at tað er formur og ikki so nógv innihald. Okkara lív og okkara samfelag er sera nógv formur. Eg vil eitt sindur burtur frá tí, og royni heldur at hava meir [...] morgunin heldur enn at søkka niður í tað svarta holið, sum flestu okkara kaga niðurí viðhvørt. So vit noyðast nokk at velja eitt narrativ til okkara tilveru. Tað frelsandi flotið í hesum narrativinum kann til [...] at hetta er okkara subjektivi sannleiki. Her kyknar so tað tilveruliga paradoksið: Intellektuelt ella í dulvitinum eru vit greið yvir, at vit hava valt onkran hissini knaka at heingja okkara tilveru uppá:

hugs­að mær, at fólki okkara hevði havt høvi til at koma við sínum viðmerkingum meira enn tað hevur gjørt. Høvini hava verið har. Vit hava verið úti á bygd. Vit hava havt okkara heimasíðu, men tí verri [...] verður hon partur av okkara huga­heimi. Tað er mín vón at tað sum stendur í formælinum, nevni­liga: Vit, Føroya fólk, samtykkja hesa stjórnar­skipan. Hon er grundarlag undir stýri okkara og fyri­skipanin, [...] men eis­ini tey indiánsku reservatini sína egnu stjórnarskipan, umframt tað føderalu. Grannalond okkara hava øll fyri langari tíð síðani fingið sína stjórnarskipan. Noreg fekk sína grundlóg í 1814, Danmark

samkomur og øll vit, sum eru partar av kristindóminum, onkuntíð seta sjóneykuna inn í okkara egnu sál. Konfrontera okkara egnu trúgv – spyrja spurningin, um vit eru á rættari kós ella um hetta nú bara gjørdist [...] um øll burðardygg mørk, at vit sjálvi bjóða okkara egnu klótu av um at vera ella ikki at vera. To be or not to be. Tær seinastu løturnar, táið Frelsari okkara ferðaðist av Oljufjallinum – oman í líðina [...] Glyvrum. Í uppvøkstrinum í Syðrugøtu var ongin ivi um, at vit hoyrdu til kirkjuna, men tá ein granni okkara var oddviti í brøðrasamkomuni, og táið bara ein sunnudagsskúli var í bygdini – í Salinum – Filadelfia

at flyta felagið enn longur fram á leið. Vit vilja sum fakfelag veita ta allarbestu limarøktina, okkara limum at gagni, sigur Mary Antonsdóttir, forkvinna í Heilsuhjálparafelag Føroya

lívi í sjónum. Av tí at plantuæti fær orkuna úr sólarljósinum, er næstan allur gróðurin í sjónum á okkara leiðum um várið og summarið. Longu nú, hálvur apríl er ikki runnin, sæst lutfalsliga nógvur várgróður

hondbóltshugaðir føroyingar fingu samstundis ein niðurtúr, tí tað er staðfest, at vit mugu spæla okkara heimadystir í einum grannalandi, ið er ein stórur vansi, umframt at verða eitt prestisjutap. Sonni

uttan at hava fingið hana staðfesta. Hetta byggir á tær metingar, sum gjørdar eru í grannalondum okkara av, hvussu stórur partur av fólkinum hevur glutenviðkvæmi. Tað upplýsir Cøliakifelagið í tíðindaskrivi

vit vita ikki, hvat slagið er, og tískil er dýrið framhaldandi ókent. Vit hava sent royndir til okkara kanningarstovu og fara eisini at gera dna-greiningar. Sagt verður úr økinum, at lukturin er øgiligur

er búgvin, at vit fara undir at gera nýggja krabbameinsætlan, segði forkvinnan og legði aftrat. - Okkara áheitan er tí, at landsstýriskvinnan vísir tað í verki. Ongantíð ov skjótt.