tað ikki alt verri, at eg var eitt sindur forlovað har niðri, sigur Beinta Beinisdóttir. Uppruna ætlanin var annars, at hon skuldi til Skotlands at lesa. - Men so fekk eg at vita, at ein vinkona ætlaði [...] Eg slapp at vera við til at fletta í fjør, og tað dámar mær stak væl. Eg slapp at skjóta onkran seyð eisini, og tað var stuttligt. Tað vóru fleiri mans inni, tá eg spurdi, um eg kundi sleppa at skjóta, [...] slapp eisini at royna tað. - Eg kenni eina á universitetinum, sum býr á inum bóndagarði, og tey hava bjóðað mær at komi at hjálpt teimum at flett, so tað ætli eg mær. Tað kundi verið stuttligt at sæð, hvussu
helt, at tað er undrunarvert at borgarstjórin í Havn at kemur so seint at mótmæla hlækkingina. Hon helt, at kommunurnar áttu at hava álit á, at tá ið nenvd og leiðsla vístu á, at tað var alneyðugt at at hækka [...] tvørturímóti avgjørt at lata vera við at stuðla, sigur nevndarformaðurin. Hann sipar til, at landskassin vildi ikki stuðla Sewave ætlanini, sum hevði til endamáls at menna alduorku. Samráðingar Á eykaaðalfundi [...] Hann sigur, at fæst ikki ein greið avtala við landsstýrið, ivast hann heldur ikki í, at Sev fer eisini at halda aftur við sínum framtíðarætlanum um at menna varandi orkukeldur. - Eg haldi, at greiða ábendingin
jólafriðin, ið skjótt fer at leggjast um landið. Jólini fer hann at halda í heima í Gundadali. - Vit fara at eta gás úr Syðradali og dunnu jólaaftan. Fyrsta jóladag plaga vit at vera saman við brøðrunum hjá [...] skuldi ikki hava havt hegni at stýra útreiðslunum. Allan Skaalum var púra ósamdur, men sum støðan var, helt hann ikki, at tað loysti seg at stríðast ímóti yvirmaktini og valdi at gera eina fráfaringaravtalu [...] við orðaskiftinum um, hví hann var biðin um at fara heim, og skjótt sá hann, at fleiri hildu hetta vera margháttligt og órímiligt. Hann kundi ikki annað enn vera samdur. Tá tey bæði so komu heimaftur nakrar
helt eisini, at tað var ein lætti, at vit grótu so nógv, og at tað var ókey at gráta, heldur Døgg. – Tað hjálpir at tosa opið og erligt, og at tað eru fólk, sum tíma at lurta. Eg helt, at nógv uttanfyri [...] ordiliga glað at síggja tey, og vit fjasaðu eitt sindur. Eg helt tað vera deiligt eina løtu at hugsa um okkurt annað enn tað, at systir mín var deyð. Men eg fekk eisini ringa samvitsku av at vera glað, minnist [...] samd um, at fyri at skilja sorgina, má man hava verið ígjøgnum hana. Torið at tosa um deyðan Døgg heldur, at tíðin beint eftir vanlukkuna var ræðulig. – Beint eftir, at hon var deyð, hataði eg, at øll skuldu
sást. Eg minnist, at pápi kom upp á loftið og bað okkum fáa gardinurnar ordiliga fyri. Tað var ikki at skemta við, minnist Poul. Tað var einki serliga hugaligt at vera úti, eftir at tað var vorðið myrkt [...] Poul greiðir frá, at tey í Havn vóru von at hava jólatræ, men tá kríggið kom, og sambandið við umheimin steðgaði upp, bar ikki til at fáa hendur á jólatrøum. – Man vandi seg skjótt við, at nú var tað kríggj [...] tilsamans 13 fólk í húsi, og at tey tí høvdu nógv rationeringskort. - Í so máta var tað ein fyrimunur at hava stórt húski. Men tey dugdu eisini væl at fáa tað at strekkja sum var. – Men sjálvt um vørur manglaðu
verið óráð at leggja á Nólsoyarfjørð og at royna at sleppa inn á Havnina. Skipið fór tískil beinleiðis til sjós og tók Christian við sær. Hann hevði ongantíð verið uttanlands og var ikki fegin um, at tað ikki [...] Skotlandi, fingu teir at vita, at fyrsta skip til Føroya skuldi fara nakrar dagar seinni. Slapp at síggja sporvogn fyrstu ferð Dagin fyri, at farast skuldi, varð Christian sendur til Leith saman við einum [...] nógvur mjørki, at kommandørurin hættaði sær ikki víðari; men valdi at sigla til Glasgow í Skotlandi, har hann hevði onkra umráðandi avtalu. Loðsurin mátti fylgja við, uttan at tað bar til at geva boð frá
tann vegin. Eg skilji inniliga væl, at hetta verkið var sáldað frá – so kann Bjørn Nørgaard vera so altjóða viðurkendur sum vera vil. Tað er ikki eitt argument fyri at velja hansara uppskot, tá eitt so einfalt [...] Uppskotini eru áhugaverd og summi ordiliga vøkur. Eg kann ímynda mær, at tað hevur ikki verið lætt at velja. Við uppskotinum hjá Ole Wich er ein stak áhugaverd greining av ítróttarøkinum í Gundadali, sum [...] Granitt? Harafturat er tað merkisvert, at Bjørn Nørgaard, sum er kongiligur hovgobelinskapari, har allir møguligir landspartar í ríkinum eru avmyndaðir uttan Føroyar, at hann myndar føroysku konuna við tj
Martin Holm var, at fjøld av ítróttafólki ólavsøkuaftans kvøld – tað mundi vera í 1946 – við honum á odda gekk inn á Tinghúsvøllin, har hann helt eggjandi røðu ítróttinum at frama. Minnist, at tann eina av [...] til – út í Sandagerði at svimja, tá summarið nærkaðist, og niðan í Gundadal til frummítrótt –, fekk okkum eisini onkuntíð seinnapartar at koma har niðan at bøta um umstøðurnar við at grava og steinseta. [...] Minnist, at tað harmaði hann, at hann ikki slapp við til fjals, tí hann var bundin av blískapi niðri í bygdini. Væl dámdi honum at ganga undan á slíkum ferðum, og á ferð úti í Hesti tókti mær, at bragdarhugurin
Martin Holm var, at fjøld av ítróttafólki ólavsøkuaftans kvøld – tað mundi vera í 1946 – við honum á odda gekk inn á Tinghúsvøllin, har hann helt eggjandi røðu ítróttinum at frama. Minnist, at tann eina av [...] til – út í Sandagerði at svimja, tá summarið nærkaðist, og niðan í Gundadal til frummítrótt –, fekk okkum eisini onkuntíð seinnapartar at koma har niðan at bøta um umstøðurnar við at grava og steinseta. [...] Minnist, at tað harmaði hann, at hann ikki slapp við til fjals, tí hann var bundin av blískapi niðri í bygdini. Væl dámdi honum at ganga undan á slíkum ferðum, og á ferð úti í Hesti tókti mær, at bragdarhugurin
Lívið tá snúði seg um at kjakast um politiska støðutakan, at fáa so nógv upplivilsi sum til bar, tað veri seg við mótsatta kyninum og ymsum at krydda tilveruna eyka við. Alt var við til at mynda okkum sum persónar [...] hava vit borið við okkum alt lívið. Vit plagdu at skemta við á Facebook, at vit máttu ikki báðar fara av landinum í senn, tí onnur mátti vera eftir at ansa eftir samfelagnum, so afturhaldið og trúarf [...] altíð at minnast hana. Ingunn fekk eina vakra jarðarferð. Inga Poulsen Dam dugdi væl at lýsa fyri okkum, hvør Ingunn var, tað var eg í øllum førum takksom fyri. Langt var at ganga niðan á Follendi at jarða