Blini. Smakkurin er sera kraftmikil og kenslan av brestandi eggum í gómanum framúr. Sviar hava sítt egna kaviar, ’löjrom’, teir kalla. Tað eru pinkalítil korngul egg undan nebbalaksinum (Coregonus lavaretus)

lata aðrar sleppa framat og finna eina loysn, sum kann bera. Men hvat hendir nú? Ræðast teir nú sítt egna barn? Høvdu teir væntanir um, at alt helt áfram óbroytt, tá loysingin er vorðin veruleiki? Hví bera

er slóðað fyri okkum. Danmark fer ikki sama veg sum vit. Vit noyðast at ganga okkara egna veg, og finna okkara egna pláss. Vit noyðast at líta á okkum sjálvi. Og tað er í veruleikanum tað, alt snýr seg [...] líta á seg sjálvan. Tað er bara tann sum ikki lítir á seg sjálvan, sum ræðist sítt egna frælsi. Og tann sum ræðist sítt egna frælsi - hann ræðist seg sjálvan. Tað eru tað tíverri nógvir føroyingar, sum gera [...] lívsins viðurskiftum eru erlig móti tykkum sjálvum. At tit í øllum avgerðum tit taka, fylgja tykkara egna hjarta, tykkara egnu dreymum. At tit ikki altíð elta sum fyri er slóðað, men at tit tora at fara tykkara

at hesin framferðarháttur verður brúktur eins og í skúlagarðinum. Kennir onkur seg kroystan í sínum egna flokki og hevur fingið ilt í sínar floks- og samgongufelagar, so kann hann altíð leypa á tann, sum

samkensluni, sum eisini fer á botn til okkara egna veikleika, tá falla spurningarnir tungir á okkum. Sárt er tað at síggja sín egna veikleika, sína egnu ósælu, sítt egna fátækdømi í eyguni. Men haðani - og kanska

nema land á Mars og finna har eina siðmenning, ið er bæði vísari, eldri og meira mentað enn teirra egna, eitt slag av pythagoreiskum samruna, har átrúni og vísindir hava áralag og hvørt fær annað at bera

rætt. Hon svaraði aftur, at tað eisini snúði seg um rættartrygd at geva fólki møguleikan at tosa sítt egna mál. - Tað eru serliga yngri fólk, sum hava ilt við at tosa danskt. Á donskum fáa tey ikki sagt tað

verið um onkra aðra fólkaatkvøðu. Sum við øllum úrslitum, so kann mann venda og snara tey til sín egna fyrimun. Men nú hevur fólkið talað og so tosa vit ikki meira um hetta. Nú er kjakið um kommunusamanlegging

Samgongan er intakt, so leingi hon hevur meiriluta í tinginum, og allir tinglimir vilja bjarga sínum egna skinni. Ríður á tveimum hestum Vit kunnu í øllum førum staðfesta, at Alfred í løtuni ríður á tveimum

, har ójavnin bara veksur. Miseydnast alt hetta, skriva myndugleikarnir í roynd og veru undir sín egna deyðadóm. Heimurin, vit liva í, verður so stýrdur av stórfyritøkunum, marknaðurin fer at standa oman