royndina, hevur tú framvegis treytaða dómin hangandi yvir høvdinum á tær tey næstu trý árini, so um tú gert eitt líknandi ferðslubrot - (koyrir við ov nógvari ferð, hevur meiri enn 0,5 promillu av alkoholi
sindur ringt at siga, men tað var eins og spælararnir ikki vóru nóg fokuseraðir til uppgávuna. Tá tú gert trý brotsspørk í einum dysti, er okkurt heilt galið, og eisini tá teir fáa fyrsta málið sova vit í
at bora í basaltinum. Best hevði verið, um tað varð gjørt longu nú í 6 ára loyvunum, tí hvat tú enn gert av seismiskum kanningum, er tað bert boring, sum kann avdúka, hvat slag av gróti er undir basaltinum
verður kommunan enn størri og vónadi verður hettar til gagns fyri báðar kommunurnar, men at kommunan gert størri, krevur sjálvsagt at vit hava eina neyva fíggjarstýring. Tíðin til tey stóru lyftini er ikki
eisini at vita. - Eisini frá felagnum verða krøv sett venjarunum, sum venja liðini, og um tú ikki gert eitt nóg gott arbeiði, ja, so fært tú fótin. Rógvi Nielsen kom heim aftur í fjør, og síðani hevur
oman eftir á og liggur steindeytt undir onkrum moldbakka, sum ein rukkulakki. Ligg so har. Myndin gert meiri og meiri livandi, nú rópa nøkur upp um bólk. Summi vilja verða saman, men onnur vilja ikki verða
einum av hansara egnu sálmum: Góði Gud, eg takki tær fyri heimið uppi har, sum tú okkum nú í náði gert í stand. synd og sorg er ikki meir, eingin eldist eingin doyr. Eingin døpur mynd skal myrkja lívsins
Ingálvur av Reyni er uppreistrarmaðurin í føroyskari málningalist og stríðist einvíst ímóti, at myndin gert ov pen. Málningurin skal herja á, revsa og bróta niður, og listamaðurin vil vera við, at gongst ov
Ein góð søga, sum tú lesir ella hoyrir, er nógv meira enn filmur og aðrir visuellir miðlar, tí tú gert tær tínar egnu sansaupplivingar, sum tí verða eftir í huga tínum langt, langt eftir at søgan er av
sjónligt. Tá høvdu fleiri ung helst eisini komi við. - Tá tú skrivar, hvussu er framferðarhátturin? Hvat gert tú fyrst og so næst o. s. fr. ella kemur alt til tín beinanvegin og tú skrivar bara...? Skapar tú [...] slapp at skriva tað, eg vildi. Alt má ansast eftir. Og ert tú erligur og sigur alt, sum tað er, so gert tú øðrum ónáðir. So kann vera, at tú fært viðurkenning fyri tað, men hon kann eisini keypast ov dýrt