Atli Hansen ??????????? Í grein í bløðunum aftan á valið royndi eg at vísa á nakað, sum nógv sambandsfólk hugsaðu, nevniliga orsøkina til tað vanlukkuliga úrslitið av valinum fyri Sambandsflokkin. Het
Nokk var Arnbjørn ikki ungur longur, og nokk var heilsan farin at bila, men brádligi deyði kemur altið sum eitt sjokk. Ringt er fyri okkum vinum, men hvaðna verri fyri børnini, sum tó heldigvís eru við
orði: ”fólk fara at halda, at tit eru útkoyrdir ”. Men vit vóru ungir so vit hildu tað ikki fór at bila, men túrurin gjørdist langur nokk. Herman fór til sjós skjótt aftaná, at hann var fermdur. Línubátur
hann kundi. Men hann varð skjótt merktur av sjúkuni, gloymdi illa orð og ting. Tá beinini fóru at bila, og hann ikki kundi ganga meira, fekk hann tíðina at ganga við at lurta eftir søgum, hyggja at fótbólti
eisini høvdu góðar løtur. Sjálvt um tíni framúrskarandi evni at samskifta við orðum vóru farin at bila, so fanst tú nýggjar hættir at siga tað, ið lá tær á hjarta, við sangum, sum tú spældi í telefonini
sum ein ungur maður at vera saman við, tú vart eisini væl fyri kroppsligani, hóast gangilagið kundi bila nakað. ”Eg skuldi hjálpa tær við einari 3 mans sofu, fyri 3 áðrum síðani, sum skuldi koyrast vekk
Hon seymaði mær klæðir, bant nógv ymiskt bæði til mín og ommubørnini. Tá eyguni hjá mammu fóru at bila, byrjaði hon at ganga á vevstovuni á Sjóndeplinum. Har vav hon øllum trimum ommudøtrunum fyriklæði
Eftir hetta gjørdist mamma rættiliga innisæl og vildi helst vera fyri seg sjálva. Tá minnið fór at bila, livdi hon seinastu dagar sínar á Sýnini í Miðvági. Har hevði hon tað gott og kundi vera saman við
takast við sjálv, var hon altíð til reiðar við einari hjálpandi hond - eisini eftir at heilsan fór at bila. Eitt annað, sum sermerkti mammu alt lívið var hennara óvikandi trúgv á Harran, og takksemi hennara [...] tú lærdi okkum at elska Jesus og leiddi okkum til hansara Longu í 1990 byrjaði heilsan av álvara at bila, og tískil bleiv mamma send til stóra skurðviðgerð í Danmark. Eftir øllum at døma var henda viðgerð
So kundi hann vera meira heima hjá familjuni. Við Viðoynni var hann nógv ár inntil heilsuni fór at bila og hann gjørdist óarbeiðsførur. Teim hjá Óla Hans hevur altíð dámað væl at fara á flot, ikki minst