brotum ella flash backs, til seinasta kapittulin, nr. 26, har vit venda aftur til løgtingsstovuna. Lesarin er sostatt frá byrjanini greiður yvir, hvørja lagnu Sára fær. At frásøgan leypir aftur og fram er [...] ábending um, at okkurt gongur fyri seg, sum Jákup einki veit um, og sum hevur við Andras at gera. Lesarin verður eitt sindur ørkymlaður, og forvitnið er vakt. Persónslýsing Persónarnir í skaldsøguni eru [...] gera lesaran indigneraðan Sárusa vegna. Annelena er tann negativa speglmyndin av Sáru. Men skal lesarin sannførast um, at Annelena rúmar kenslum so sterkum og oyðandi, at tær fáa hana at fara so vítt,
bølmennum hava hug at koma fram í mína hugmynd. Eg endurgevi her orðarætt tað, sum eg legið út. Lesarin kann so sjálvur avgera, um vit liva í einum fríum landi, har vit hava loyvi til at úttala okkum við [...] og stórar lummar. Gott nýggjár øll somul. _____________________________________________________ Lesarin kann út frá hesum taka støðu til, um vit hava talufrælsi á Vágaportalinum. Í mínum hugaheimi er
Endamálið við útbúgvingini sum statsautoriseraður grannskoðari er at geva ársroknskapinum trúvirði og at lesarin kann líta á upplýsingunum i ársroknskapinum. Í øllum meldrinum um grannskoðaramálið hevur viðgerðin [...] om, og hevur givið almenninginum fatanina av, at lítið og einki skil er á núverandi løggilding. Lesarin av ársroknskapum má av røttum vera í iva, um grannskoðaraátekningin gevur nakra trygd fyri, at r
bindið í hennara vælumtókta Belfast tríverki, ið júst er umsett til danskt. Saman við henni sleppur lesarin at vera við, meðan eitt sera undirhaldandi gallarí av sorgblíðum lagnum ferðast inn og út úr lívinum [...] at vera sett saman av minst líka løgnum og kiksaðum sniglum, sum vanliga halda til í pubbini. Sum lesarin ivaleyst hevur gitt, er bókin sera undirhaldandi. Serliga løturnar við bjarginarroyndini minna ikki
tey ymsu gasssløgini, sum fráboðast skal um. Sera óheppið. Nógvir pástandir eru í tekstinum, ið lesarin ikki hevur møguleika at kanna eftir um hald er í teimum, tí at ongar keldutilvísingar eru. Aftast [...] nyttar lítið at pynta eitt solti innhald við litskrýddum myndum og grafum. Tað er bert hin fákunnigi lesarin sum letur seg villeiða av slíkum stakkalastási. Spell at so týdningarmikil frágreiðing, umbiðin av
seriøst, men tabloidirnar liva av at selja síni bløð, og tá mugu yvirskriftirnar verða hvassar, so at lesarin steðgar upp og verður forvitin. Míni ár á tabloidpressuni gjørdust fýra, og tað eru helst árini,
kendu ungdómsbókina Dagar eg havi gloymt, ið flytir seg millum tankar og veruleika á ein hátt, har lesarin sjálvur má gera av, hvat er hent í veruleikanum. Tað ræðuligasta Bókin snýr seg um dagar, tú átti
verið úti fyri, at fólk “vildu gagnnýta sær” av teimum.... Hvat man hetta vera, hugsar tann bilsni lesarin. Hann óttast, at okkurt ótýggi hevur gjørt seg inn á genturnar, og kanska hevur beistið ætlað okkurt
eiturkopp renna runt í kavanum, sum Sermitsiaq skrivar. Um eiturkoppurin er stórur ella ei, kann lesarin meta um, tí sagt verður á grønlendsku heimasíðuni, at eiturkoppurin var tveir sentimetrar stórur
Sørensen ikki gloymt at undrast yvir, stuttleika sær við og bara njóta listina á ein hátt, sum vanligi lesarin skjótt verður gripin av