allar hugsandi hættir: varisliga, vilt og fúlt. Fantastiskt. Og av tí at móttøkan var so mikil og hjartalig, gav tað okkum eisini dirvi til at leggja alla megi í, og at tulka handritið til fulnar. Hvussu

mannarættindini hjá okkum, sum hjá øllum øðrum. Tað rørdi hjartastreingir, og gleðir mangt eitt sárt hjarta. Nú síggja vit aftur ljós fyri framman: Kanska ber tað allíkavæl til, at seta lóggávu í verk í Føroyum

tøkk, o, Jesus, at náðin bjarta, hvønn morgun vellir niður frá tær, Gud; og nemur her tað troytta hjarta, so friður her kann falla tær í lut. 2. Tú ert o, Jesus, mín frelsuklettur, ein náðikelda rennur

Hansara samband við danska Javnaðarflokkin og Danmark var møguliga ikki stormandi, men tað var hjartaligt, sigur Anker Jørgensen at enda. Hans Jørgen Jensen:? Atli hevur lært meg nógv Hans Jørgen Jensen

mín, og tá ið vit komu heim, fóru eg og pápi mín á knæ, har ið vit bóðu Jesus um at koma inn í mítt hjarta. - Eg kenni ikki mína sangleið einans sum arbeiði ella upplivilsi. Fyri meg er tað eitt kall, og

koma víðari til onkran, sum kann hjálpa teimum við teirra trupulleikum ella tí, sum tey hava upp á hjarta. Kennir seg lítlan Tað eru ikki bara fólk, sum eru eldri ella einsamøll, sum Pól fer út at vitja

stuðla Torbjørn Jacobsen í stríðnum. Øll økisfeløgini stuðla heldur ikki Karsten Hansen av heilum hjarta. Valfelagið í Vágum vil hava Torbjørn Jacobsen til næstformann og er komin við uppskotinum til e

vakran ein dag tú fór frá mær, heyst var í luftini. Tó altíð fløva eg fái frá tær, tú er mær nær. Í hjarta mínum eitt serligt pláss eigur, æru og heiður. Tú er mær nær. At skriva um pápa mín er lætt, men

var val í dag, so fekk flokkurin eina framgongd upp á knøpp fýra prosent og tað er nakað, sum hitar hjarta hjá sambandsformanninum. - Tað sigur seg sjálvt. Eg eri serstakliga fegin um tann partin av velj

Mítt valstríð kemur at avmynda, hvat liggur mínum hjarta allar nærmast, og tað er heilt víst tey, sum onga rødd hava í samfelagnum í dag - børn, ung sum eldri. Hvat eru vit fyri eitt vælferðarsamfelag