kollfirðingarnir eru sera raskir, og vit fáa ongan tíð fatur á teimum. - Samstundis gera vit eitt hav av feilum, og Gert er sum eitt fok frameftir vøllinum, meðan okkara als ikki renna aftur. Og tað sleppur

and learning have yet to be fully realised and exploited. But as long as computers and the Internet continue to have a central role in our personal and professional lives, students who have not acquired

tølini eru enn ikki gjørd upp. Kelda: vardin.fo Lesið frágreiðingina hjá Havstovuni her: http://www.hav.fo/PDF/FF1352_turfragreiding.pdf

tað, teir vórðu bygdir til. Á Argjum stendur ein stórur og góður skúli, ið kann geva argjafólki eitt hav av møguleikum, um hann bara verður gagnnýttur væl, nú seinastu skúlabørnini skjótt flyta út. Umframt

broyttar. Bløðini eru so gott sum burtur og talgildingin tekur dik á seg. Flest øll hava atgongd til eitt hav av miðlum í lummanum. Vit hava teir við okkum allastaðni. Altíð. Og tað er ikki óvanligt at brúka tímar

summarið róðu teir út við smærri bátum. Tá ið várróðurin var fyri, róði Nesbáturin sum oft­ast norð á hav. Tá ið farið var, og tað viðraði, vóru teir heila viku frá húsum og avreiddu teir fiskin, sum tað best [...] inn á gólvið hjá og fáa sær eina hvíld. Ein morgun komu teir til Víkar og ætlanin var at fara norð á hav. Jørgin fór inn á Kýrheyg at fáa teim­um upp í kaggan. Húsmóðirin Elin var á fótum. Hon skuldi siga [...] og talaði troystarrík orð og minti millum annað á, hvat ið stendur skrivað í Opinberingini: "at Havet også skal afgive sine døde", og prestur endaði við at lýsa Guds signing bæði yvir honum, ið fekk loyvi

varð ritað, tað Bábelstornið var. Rasmus var tann klettur, sum uppá heyggin settur sá yvir landi og hav. Háskúlin væl vaks úr hansar’ hondum, megnaði at loysa seg úr bondum, sum bundin vóru væl av fløtum

hvussu nógv vit kunnu taka burt­ur úr stovninum, sigur Björn Ævarr Steinarsson, sum er fiskifrøðingur á hav­rannsóknarstovuni í Reykjavík, við Morgun­blað­ið. Hann sigur, at málið við at avmarka fiskiskapin

sum fer at geva nogv arbeiði og hátøknulig størv. Tað er stórur altjóða áhugi fyri vindmyllum til havs og fara altjóða feløg at syna hesari ætlan ans. Samanumtikið eru her nakrar ætlanir sum eru realistiskar

tíð fingu nøkur oyru frá sýslumanninum fyri krákunev. Somu mannagongd fluttu vit við okkum vestur um hav, har mannjagstran í frumskógum enn sigst koma fyri, soleiðis at vit kristnu kunnu forvinna nøkur oyru