grindadráp, skal hækkast munandi. Tey, Sea Shepherdfólkini, sum vórðu tikin fyri at órógva grindadrápi á Sandi í fjør, fingu 1000 krónur í bót. Nú ætlar Jacob Vestergaard, at minsta bótin fyri slíkt virksemi,
Nógv fólk hevur verið í Trøðum á Sandi í morgun og nú seinnapartin, nú Eplafestivalur er. Lagið á fólki er gott, og nógv verður prátað, bæði úti og inni í hugnaligu sølubúðunum. Hetta er ein rættiligur
á árinum hevur ávirkað føroyameistararnar. Hjá Sumba fekk Spasojé (Bibi) Biberdzic reyða kortið á Sandi og er tí leikbannaður hesaferð. Rúni Lisberg er framvegis skaddur, og Anfinn Thomsen verjur málið
Joan Ziskason í Tórshavn er eisini nývald, Hervør Eidesgaard á Tvøroyri, afturvald og Elsa Vest á Sandi, aftuvald. Tiltakslimir eru Einar Klakkstein í Klaksvík, sum er nývaldur, Turið Zachariasen í Hvannasundi
i, ávirkaður av m.a. Jugendstíli, kom til Føroya í 1930. Gudmund, ið var ættaður úr Uttarstovu á Sandi og kendur við tey hjá Kamban, eggjaði Janusi til at fara tann listarliga vegin. Úrslitið var, at Janus
havt fleiri listaframsýningar, tær flestu í Havn, men hann hevur eisini sýnt fram í Klaksvík og á Sandi. Higartil hevur hann mest gjørt vatnlitsmyndir, men nú er hann farin at royna seg á løriftinum við
Eina ferð tað varð gjørd ein roynd at fara úr Skúvoy til Sands eftir posti, lógu teir veðurfastir á Sandi eina heila viku. Tað var sami postmaður, sum førdi postin millum Sand og Skúvoy og so til Dímunar [...] 1935. Tað var eitt ringt skil. Sámal Jákup pápabeiggi helt henni alla náttina. Men læknin kom so av Sandi. Hann gav henni sproytu, so hon sissaðist og fekk svøvnin aftur. Tað var ikki veður at fara til Sands
Dímun. Tann seinasti prestur, sum helt fast um hetta var sandsprestur Blicher Winther, sum var á Sandi nærum alla sína tíð. Men tá ið drátturin leyp, kom hann ikki aftur til Dímunar. Tá varð so illgongt [...] var í brúki longur, varð gudstænasta hildin heima við hús. Prestur plagdi at taka bát við sær av Sandi. Teir bíðaðu so eftir honum og førdu hann so aftur til Sands aftaná gudstænastuna.. Annars lósu vit
gjørdi altíð meira ella minni fortreð. Slokkarnir toldu ongan vind. Vit keypti eisini nógv eplir av Sandi. Vit høvdu hundar, og vit lótu nógvar hvølpar til seyðahundar, serliga til Sandoynna. Prísurin var
men latur. Konan doyði, og Jógvan giftist aftur við Anniku, dóttir Tummas Jørundson, sýslumann á Sandi. Hetta var ímóti hennara vilja. Hon var longu trúlovað við Sjúrð, húskalli hjá pápanum. Men tey fingu [...] teirra børnum skal nevnast her. Tað er Jóannes f. 1812. Hann giftist við Elsu Clementsen av Tanganum á Sandi, fødd í Havn. Tey búsettust í Skopun. Tað er ikki so nógv, sum er vitað um Jóannes, vanliga kallaður [...] og har doyði hann í 1857. Tey fingu tvey børn: 1. Jóannes f. 1822. Hann giftist við Árabo Viderø á Sandi, og tey búsettust undir Gerðabrekku í Skálavík. Tey fingu sonin Jógvan Mikal, sum er ættarfaðir
