Johannes var tá trúlovður við Helgu, sum dámdi væl hesa avbjóðing. Men tey máttu giftast, áðrenn tey fóru. Her mátti gerast skjótt av, so tey giftast tann 3. februar 1936, sum tey fara til Føroyar dagin eftir [...] og annars var hon um tey, tá ið høvið beyðst. Sum tað skilst riggaði hetta stak væl, og tey blivu sera góð. Serliga Jørgen minnist mest frá sínum barndómi í Føroyum, sum jú var merktur av bretsku hersetingini [...] hjá Heina Clementsen, ættaður av Skarvanesi, og sum búði í Hornabø. Kona hansara var “Kyll,” sum hon var kallað. Hetta komst av, at hon var so krúllut, sum smágenta. Hon vildi kallað seg “kryll”, men tað
soleiðis, sum vit gera. Tað stendur ikki á við fólki hjá Frelsunarherinum á ólavsøku: – Fólk royna at vera heima, og tað eri eg sera takksamur fyri, og so er tað altíð onkur, sum er heima í Føroyum, sum eisini [...] eisini tekur eina hond í. So eg haldi, at vit eru so væl mannaði, sum vit kunnu vera til ólavsøkuna. Eg má beundra tey, sum ár aftaná ár leggja summarferiuna soleiðis til rættis, at tey eru heima á ólavsøku [...] frá, men skjótt gjørdist tað fastur táttur hjá Njál at leita heim til Føroya á hvørjum ári. Og hví leitar Njál so heim aftur til Føroya hvørt summar? – Jú, tað er alskurin til landið og fólkið, sum fær meg
leygardagin. Høvið var stór veitsla, sum varð hildin á einum gomlum flaka, ið annars hevur ligið til ónyttu í fleiri ár. Nakrir persónar høvdu tikið seg saman um eitt hugskot, og so gekk tað skjótt fyri seg [...] var bjargingarbátur tøkur, um illa vildi til. Men eingin maður datt fyri borð, so tað vóru turrskøddir klaksvíkingar, sum sunnunáttina settu kósina aftur á fastlandið. [...] av teimum heilt stóru. Junglutrummurnar syrgdu fyri, at innbjóðingarnar vóru nóg nógvar í tali, og so var av álvara lagt upp til eitt rimmarkvøld. Á matarlepanum var feskur hummari og flamberað fiskaflak
leygardagin. Høvið var stór veitsla, sum varð hildin á einum gomlum flaka, ið annars hevur ligið til ónyttu í fleiri ár. Nakrir persónar høvdu tikið seg saman um eitt hugskot, og so gekk tað skjótt fyri seg [...] var bjargingarbátur tøkur, um illa vildi til. Men eingin maður datt fyri borð, so tað vóru turrskøddir klaksvíkingar, sum sunnunáttina settu kósina aftur á fastlandið. [...] av teimum heilt stóru. Junglutrummurnar syrgdu fyri, at innbjóðingarnar vóru nóg nógvar í tali, og so var av álvara lagt upp til eitt rimmarkvøld. Á matarlepanum var feskur hummari og flamberað fiskaflak
átak á sjónum, sum hevur verið í Føroyum. Absalon fór fyrst í realskúla í Vági, og so fór hann til skips. Hann fór fyrst sum messudrongur, síðan sum dekkari við trolaranum Fiskanes, sum tá var okkara flaggskip [...] skipunum, sum fóru at royna hesa veiðu. Hetta vóru skip, sum vóru bygd til heilt aðra veiðu, men hesi skipini vístu, at hetta bar til. Skjótt vóru skip bygd til endamálið, og vit fingu skjótt tíggjutals [...] Neyð og Sodnhúsfólkini, sum hava evni frá gomlum døgum í Føroyum. Her hevur Absalon verið so heppin at hava livað saman við ommuni og abbanum í Vági, sum vóru sera søgufróð, og sum hava givið íblástur til
Her er undirsjóvartunnil sum bindur til meginøkið. Her eru tunnlar í hópavís sum binda gjøgnum fjøll. Her eru byrgingar, sum binda oyggjar saman og her eru vegir til bygdir, sum Múla og Norðoyri, har sera [...] royndu fólkunum í Fugloynni og Svínoynni, eina farleið sum hesa. Sum á kalvabaki Hóast skiparin valdi styttru, og helst frægaru leiðina, hendan dagin, so skolaði sjógvur innanborða, og eingin ferðandi hættaði [...] langunum á krananum, varð farin fyrr um dagin, gjørdi at tað var sum á kalvabaki, hjá teimum sum hættaðu sær uttandura. Manningin, sum varð stak fyrikomandi, eigur rós uppiborið fyri at royna at veita
Royal Air Force, sum høvdu í Akrabergi. Hetta var ein týðandi viti, sum onkuntið varð álopin av týskum flogførum. Her bar jú væl til at eygleiða tað, sum hendi á sjónum sunnanfyri Føroyar, so ávarast kundi [...] Aftur mátti Stan fara avstað aftur, men hesa ferð varð tað til nakað so álvarsamt sum D-dagin, sum stóð fyri framman. Nú vóru týskarar so mikið viknaðir, at tíðin var komin hjá teimum sameindu at gera innrás [...] vanliga kallaður Stan, sum blaðungur hermaður til Akraberg. Hann arbeiddi vanliga sum bilførari hjá flogvápninum. Stan hevði annars fyrst havt støð í Vágum, men varð so sendur til Akraberg. Tað
Zachariasen, sum keyptu virkið. Atlanticpane byrjaði upprunaliga í Vestmanna, men bleiv so keypt til Kollafirðar, har virkið so heldur til enn. - Vit hava so rikið fyritøkuna síðani. Og tað sum er tað nýggja [...] glas, men teir eru so givnir, so vit eru teir einastu, sum framleiða rútar í Føroyum nú. Vit innflyta rávøruna í stórum nøgdum, og skera og líma hana so saman til rútar í teirri stødd, sum kundin ynskir. Talan [...] og tá so møguleikin at keypa beyðst, so hildu vit báðir, at tað kundi verið áhugavert at roynt okkum innan glasframleiðslu, sigur Dan Jacobsen. Atlanticpane er nú einasta fyritøkan í Føroyum, sum framleiðir
rnir á Selatrað-deplinum standa opnir fyri fólk at brúka, so sum wc, brúsir, grillir o.a. Møguleiki er fyri at keypa mat á deplinum, bæði sum liðnan morgunmat, døgverða ella nátturða og eisini til matgerð [...] verður skipað fyri hugnaligari familjulegu á Selatrað. Legan verður skipað sum ein skótalega við skótavirksemi, har øll familjan, ung sum gomul, royna alskyns virksemi í fýra dagar. Hetta er eitt upplagt høvi [...] ánna. Høvið verður eisini til at fara ein túr við ferðaleiðara til tingstaðin, gálgasteinin og basaltsúlurnar. Sjálvsagt verða eisini legubálum við felagssangi, forðarenningar og mangt annað, sum hoyrir
og oljuvinnan nevni-liga als ikki so ólíkar, sum fólk ofta ímynda sær. -– Báðar eru eyðkendar við stórum vága og út--sveiggj--um, har tú ongantíð kanst taka nakað sum givið. Tá oljuvinnan gjørdi sína innrás [...] av teimum, sum høvdu mist sítt arbeiði í fiskivinnuni, skuldu setast í starv í frálandavinnuni. – Uttan oljuna hevði Esbjerg verið illa staddur. Hygg bara at býum sum Hull og Grimsby, sum ong-an-tíð veruliga [...] hóast fiski-vinn-an er farin á forn-minnissavn, eigur vága-fýsnið, sum eyðkendi hesa vinnu, ein stóran part av æruni fyri, at fólkið so skjótt kundu laga seg til nýggju tíðina, minnir Mort-en Hahn-Pedersen