úr Bårse kirkju mikudagin 20. apríl, kl. 13. Ærað veri minnið um vin okkara, Harald Toft Nygaard, prest. ------------ Brynhild og Johs. Andr. Næs
Hanusi á Gørðum í Háteigskirkjuni í Reykjavík. Nakrar ferðir um árið sendir føroyska sjómanskirkjan prest úr Føroyum yvir til Íslands at halda føroyska guðstænastu í Reykjavík. Páskagudstænastan við Hanusi
sum eg fekk lænt. Hetta bjargaði mær úr hesum, sjálvt um hatturin var nøkur nummar ov lítil. Hvat presturin segði í taluni minnist eg als ikki. Eg hugsaði bert um at minnast til, nær eg skuldi leggja meg
november sama ár fekk hann starv sum kalskapelánur í Suðurstreymoyar prestagjaldi. Umframt at vera prestur hevði hann tímar í latíni bæði til ta lítlu latínroyndina og á studentaskúlanum. Men ein dag kundi
Møguleiki verður nú hjá fólki at koma inn í Dómkirkjuna at fáa samtalu við ein prest ella bert njóta eina løtu í frið og náðum. Fyrstu ferð verður komandi mikudag. Prestarnir í økinum hava í eina tíð tosað [...] kirkjan at standa opin ein tíma henda dagin, har fólk kunnu sita í friði, tey kunnu samtala við ein prest, biðja framman fyri altarinum ella fáa forbøn fyri tí, sum liggur teimum á hjarta. Í kirkjuni verður
Mortensen Eisini verður takkað manningum á teimum førum, sum komu til hjálpar. Somuleiðis E. Vilhelm, prest, kórinum og øllum teimum, sum hjálptu til við jarðarferðirnar. Somuleiðis verður takkað fyri allar
skyldmann okkara, sum er búsettur í Oyggjunum. Hann er sonur hin fyrr nevnda Óla Poulsen, ofta róptur Óli Prest ímillum manna. Seinri gjørdist Andreas ein kendur linjuverji og dómari. Íðin tók hann lut í tí or
Mpiri, sang solu uppi við orglið. Undangongumaður Anne Mette, dómprósturin, Uni Næs, skipaði nýggja prestin í embætið við at lesa upp skriv frá bispi og landsstýriskvinnuni í mentamálum, Helenu Dam á
smáting fyri skapara alheimsins. Havi gingið í kirkju frá baranárum. Ongantíð havi eg hoyrt nakran prest koma inn á sjálvan kjarnan í tekstinum um brúðleypið í Kána. Hendingin hevur neyvan heldur nakrantíð
børn kundu finna uppá sunnumorgnar var at ganga í kirkju. Men tað var nú heldur ikki tað ringasta! Prestarnir í Føroyum eru slett ikki so galnir, og eg má ásanna, at mangir organistar kring oyggjarnar vóru