kann bara verma einum eggi. Onkuntíð hendir, at fuglur, sum er ógvuliga væl fyri, verpur tvey, men tá doyr ungin í báðum, um annað eggið ikki verður skumpað úr reiðrinum í góðari tíð. Frá náttúrunarhond er
Arbeiðið á smoltstøðini fevnir um at hyggja eftir og taka deytt upp. - Nú ljóðar tað, sum um tað doyr so nógv her, men tað ger tað slettis ikki. Men tá vit síggja okkurt, sum er deytt, so taka vit tað
fólk giftast. Onnur er at fólk eru góð við hvørt annað. Hin orsøkin er, at um ein verður skildur ella doyr, so er tað juridiska í lagi. Kirkjan ikki búgvin ? Í einum kirkjuligum hjúnabandi skal man eisini
seinastu dagarnar riknir upp á land ymsastaðni í Danmark. Orsøkin er, at einki súrevni er í sjónum, og tí doyr fiskurin. Donsku havfrøðingarnir, sum hava kannað viðurskiftini á botni, siga, at støðan hevur ongantíð
alt hetta skaðiliga og koma sær í vanda fyri at doyggja av tí, ella hann bara letur vera at eta og doyr í hungri. Tí vist er, at eitt vanligt vist-frøðiligt føroyskt lambskrov er valla verri kostur enn
hálva stong. Minnini eru mong og góð, tað rann eitt orðatak fram fyri meg: maður legst lík, men ei doyr minni mans. Minnini koma at liva víðari. Tað var rørandi at tosa við Gerd. Tað fyrsta hon segði: »Ja
eitur Victor. Abbadóttirin kann ikki eita Victoria. Men abbasonurin kann kallast Victor. 4. dømi: Doyr ein pápabeiggi, sum t.d. eitur Christian, eftir langa sjúkralegu, kann bróðursonurin ikki uppkallast
allar ættir skera djúpt - reinsa ríkmansins óhumsku - krevja sín rætt ljósins kelda aldri tagnar og doyr floymir inn yvir tey mongu ið á leiðini fylgjast gevur styrki og áræði ljóskeldan aldri tornar vellur
politiska mótstøðumannin, síðani til dóttur ideologisku forkonuna í flokkinum, og til hann at enda doyr. Frænir eitur ormurin er eisini ein serstøk skaldsøga í føroyskum bókmentum, av tí at hon fer fram
gleði, men so hvørvir alt, tá svávulpinnurin er brendur niður. Hetta er verri enn Charles Dickens. Hon doyr stakkalin úti í kuldanum nýggjársaftan einsamøll, gloymd og glerrunnin, men við einum smíli á varrunum [...] prinsin. Men sum í nógvum av teim longu ævintýrunum hjá H.C.Andersen enda tey við, at høvuðspersónurin doyr. Hetta eru tey bestu ævintýrini, ið hava eina tragiska dimensión. Har lívið er fult av trega, kærleika