finnast um foreldrini í umrøðu av børnunum í minningarorðum. Tá ið Hans Petur doyði í 1973 vóru minningarorð í Dagblaðnum, skrivað av Kjartan Mohr, og í Dimmalætting, skrivað av Georg L. Samuelsen. Um ættina
Var staddur til arbeiðis umborð á Ternuni, táið eg fekk boð um, at tað flaggaði í hálvari stong um allan Tvøroyrar bý. Síðani komu hesi ófrættaboð, at Anders var farin handan sýnina. Alt steðgaði upp
Hósdagin 17. januar andaðist Arni Andreasen, keypmaður úr Havn. Arni bleiv 78 ára gamal. Hann var sonur Johannes Andreasen og Hjørdis, sum var ættað úr Noregi. Barnaárini vaks Arni upp í miðbýnum, har
Eirikur var føddur 24. august í 1962 og var sonur Annu Katrinu og Kára Reynheim. Tað fyrsta eg minnist til Eirik, var at hann var HB'ari um ein háls og plagdi at vera í Gundadali og hyggja, tá HB spæl
góðar 100 metrar uttanfyri húsini hjá ogum á Tvørabakka. Tungt er umleið 46 ár seinni, at skriva minningarorð um mín kæra barndómsvin,Virgar, sum andaðist sjálvan nýggjársdag, aftaná eina langa og møðsama
Havi ætlað leingi at fest nøkur orð í blað um Begguna og Jógvan Clementsen heiman av Sandi, ið andaðust fyri knapt einum ári síðani, ja eg haldi tað vóru ikki tríggir mánaðir í millum andlátini hjá te
Í dag, tann 7. januar, hevði okkara góða og kæra mamma fylt 95 ár, og høvdu vit gjørt okkum tankar um, at vit vildu heiðra henda dagin saman við henni og øllum teimum nærmastu. Men so skuldi ikki ve
Fríggjadagurin 30. nov. 2012 er ein av teimum døgunum, ið hava fest seg í minni mítt eins og onkrir aðrir dagar, ið hava boðað frá ófrættum. Hendan kenslan av, at heimurin og lívið broytist og aldri v
Sitandi undir vetrarklædda sólgylta Grímsfjallli, inni í fjálgu stovuni hjá mostur og gubba, lítandi út á spegilsblankan Hvalbiarfjørð, við Lítla Dímun í einari dimensión, nærri enn nakrantíð, fyl
hesa hugnaligu høgtíð, kennist tað sera tungt og meiningsleyst at skula seta seg niður at skriva minningarorð um teg. Hetta er júst tann tíðin, tú sum smádrongur dámdi og dugdi so sera væl at hugna um. Tú [...] hesa hugnaligu høgtíð, kennist tað sera tungt og meiningsleyst at skula seta seg niður at skriva minningarorð um teg. Hetta er júst tann tíðin, tú sum smádrongur dámdi og dugdi so sera væl at hugna um. Tú
