fer at seta meira ferð á grøna orkuskiftið í Føroyum. Tí hava andstøðuflokkarnir í felag lagt eitt uppskot fyri Løgtingið um at skipa ein slíkan marknað. Í løtuni er støðan tann, at vit royna at seta fleiri

ikki alment atkomiligum tingfundi, um tað er tað sum skal til. At bliva við at halda at vit kunnu seta treytir um t.d. ein frihandilsavtalu við ES er utopi, fyri tað fyrsta ti hetta hevur onki við ES at

Tikið var eisini undir við, at seta skelti upp við fráboðan um, at tað ikki er loyvt at ganga við hundi á gøtuni ávís tíðarskeið á árinum. Innast í Skálafirði, har Fjarðará skipar Ósan, er eitt serstakt

Tað er lætt at skilja, at tey, ið vilja seta búgv á smáplássum, halda tað vera órímiligt, at bankarnir seta teimum strangari krøv, enn teir seta til tey, ið búseta seg í meginøkinum. Tað sigur [...] at tað er verri hjá teimum, sum vilja búsetast á bygd, at fáa lán, enn tað er hjá teimum, sum vilja seta búgv í miðstaðarøkinum. Landsstýrismaðurin vísir á, at tá ið peningastovnar veita lán til sethús [...] fyri peningastovnin, sigur landsstýrismaðurin. Hann sigur at hesin váðin kann fáa peningastovnin at seta hægri krøv til eginpeningin og inntøkuna hjá teimum, sum byggja. Hetta kann vera ein skilagóð, handilslig

sjey ár svarar tað til at innøkurnar hjá landskassanum minka góðar 90 milliónir um árið, uttan at seta nakað ístaðin, leggja tey afturat. Tey vísa á, at vit byggja alsamt samfelagið út. Serliga standa

ivasamt, um vit nakrantíð klára at fylla hesar skúlarnar við næm­ingum. Er tað eingin sum dugir at seta hesar fýra dýru verk­ætlanirnar saman í ein plan , ella skulu vit enn eina­ferð gjalda í dýrar dómar

sigur, at heldur ikki á Strandferðsluni eru tey sloppin undan smittuni, men tey hava havt fólk at seta umborð ístaðin. – Vit mugu altíð hava fólk á beinkinum, so at vit tola, at nøkur verða sjúk, uttan

uppskot fyri Løgtingið um at samtykkja, at hann kann taka ímóti pengum frá Novo Nordisk í Danmark til at seta eina disbetis miðstøð, ella eina Seno miðstøð, sum tað eitur, á stovn í Føroyum. Tilsamans er talan

Norðurlondum eins og aðrastaðni í Evropa vóru karmar lagdir fyri miðvísum heilsupolitikki, m.a. við at seta fleiri alment løntar læknar og ljósmøður, og tað almenna gekk á odda við at byggja sjúkrahús og skipa

vandabólki fyri sjálvi at gerast sjúk við strongd, angist og tunglyndi. Eitt nú vera tey ikki stuðlað í at seta orð á etisku tvístøðurnar, tá maskering verður nýtt sum umsorganarhættur, íkomin í sambandinum við