gott samfelag krevur ein góðan trivnaðar/familjupolitikk, og haldi eg tað vera heilt ótrúligt, at okk-ara politikarar ikki hava fingið eyga á ta sparing, sum kemst burtur úr málrættaðari fyribyrging, við

málsøki, men eg fari at fylgja sera væl við gongdini í marknatrætuni, tí hon er so týdningarmikil fyri okk um og so nær tengd at, hvussu vit fara at arbeiða á oljuøkinum í næstu framtíð. Tá vit spyrja Eyðun

fyri okkara land. Tí sær hann eisini fegin, at líknandi framsýningar sum henda verða í fleiri av okk-ara grannalondum. Í hesum sambandi kann nevnast, at ein stór listaframsýning verður fyrireikað á Den

boðini um at strika mítt navn«. Seinni í savninum verð-ur sagt um tann Gud, sum er farin at líkjast okk-um: »Hann er ein Gudur uttan trúnu. / Hann er mín Gudur«. Tær »kosmisku lóg--ir-nar« og Gud verða fat-aði

atkvøðast skal. Men longu nú fari eg, sum tingmaður floksins, at gera greitt, at avgerandi ráðgeving okk-ara verður tikin út frá hvussu umstøðurnar hjá tí fólki, sum her skal búleikast eftir fólkaatkvøðuna

mentanarligi parturin av sambandsrørsluni er ikki til í dag. Eingin stríðist aktivt ímóti okkara málið og okk ara mentan, eingin er, sum ikki vil kennast við okkara Merki. Vit hava væl og virðiliga nátt fram á

formaðurin í havnanevndini hjá Tórs-havn-ar Býráð, Torfinn Smith í øllum førum. ? Kemur eitt ynski frá okk-ara bjargingartænastu um at fáa ein skjóttgangandi bát til endamálið og eitt høl-i-ð, so ivist eg ikki

vit tosaðu um, at Gud, soleiðis sum vit skiltu hann, hvør einstakur av okkum, hevði tikið tostan frá okk-um, hevði loyst okkum úr brennivínsfelluni, og gav okkum mót og styrki at liva víðari, so var einki

lønini gjaldast til pensjónsgrunnin hjá Helenu Dam á Neystabø og Óla Breckman. Vit skulu sjálv gjalda okk-ara egnu pensjón, fyri at nýta orðini hjá almanna- og heilsu-mála-ráð-harr-anum. Landsstýrismaðurin

Tað er ógvuliga torført at byrja aftur í skúlanum, nú tú ikki longur er millum okk um. Tá hurðin gongur, hyggur man fyri at vita, um tú ikki kemur gangandi inn í floks stovuna. Tað kann ikki passa, at