kunnu vit ikki nýta økta tjóðskaparrákið í Føroyum til nakað sum helst, tí øvundsjúka, maktgirnd og klandur hava góð gróðrarlíkindi í okkara lítla oyggjasamfelag. Í staðin fyri at standa saman á tjóðskaparvonginum

hann inn á ting, sigur formaðurin í Miðflokkinum, sum sjálvur fór úr KrF og stovnaði Miðflokkin. Klandur og stríð, um eg varð verandi ? Hvør munur er á tær, Kristiani og Finnboga Arge, í tí at skifta flokk [...] men vit, sum vóru í KrF, sóu okkum ongan útveg. Vórðu vit verandi saman, fór tað bert at føra til klandur og meiningsleyst stríð. Tí var tað best at flokkurin og eg skiltust, sigur Tordur Niclasen. Hann

segðist at vera á veg fram aftur sum leiðari í flokkinum, uttan at tað tó varð váttað av nøkrum. Klandur í politiskum flokki spælir ongantíð væl av og sigast má, at veljararnir hava givið flokkinum ein

flokkinum, av ótta fyri at missa pensión og aðrar almennar veitingar. So ístaðin fyri innanhýsis klandur, brúki tykkar aorku til at greiða fólki frá tykkara breiðu stevnuskrá, so at Tjóðveldisflokkurin

eisini greinum skrivað um klandur í Tjóðveldisflokkinum, at Finnbogi og Heini semjast illa, men haldast má, at betur hevði verið at sópað fyri egnum durum, tí har hevur verið klandur í ólukkumáta. Tingmaður [...] valfelag hevur koyrt hann frá sum formann í Sambandsflokkinum. Í Fólkaflokkinum hoyrist einki um klandur, men tað er væl einki at undrast á, teir hava jú teirra førara, so har er bara at halda »Kæft, trit

eftir og niðan eftir fjakkaratúni í tí klassabýtta meldrinum í Riogøtum, kom av eini hvørjari orsøk klandur í millum ein mann til gongu og ein taxasjauffør. Hin fyrri sló síðan hart á forrútin, og bilstjórin

leingi sum føroyingar eru bundnir av óloysiligu kreppuni, fer valið bert at verða ørvitistos og klandur um ríkisfelagsskapin. Harnæst stendur Tjóðveldisflokkurin til stóra framgongd. Um nú ein skjót loysn

seg um, hvør hevur skuldina av, at bankamálið ikki varð loyst fyri valið. Tó er longu staðfest, at klandur, split og maktstríð í Sambandsflokkinum er høvuðsatvoldin. Javnaðarflokkurin er til reiðar at taka

øllum) at enda noyddist at lata inn stevning ímóti danska fólkinum? Og hvør skuldi trúð tí, at eitt klandur í einum sambandskum lokalfelag inni í Eysturoynni kundi fáa so katastrofalar avleiðingar fyri land

Og ikki minst til ungdómin, sum annars bert hevur hoyrt um skuld, bankamál og um politik sum eitt klandur og stríð millum seráhugamál. Nú kunnu vit sjálvi bera eina nýggja viðurkenda tjóð í heim. Eina tjóð