eru tætt knýtt at hvørjum øðrum. Eitt annað snilt við G!, er skattapeningur og mvg. Hetta kemur alt beint aftur í landskassan... og leggur tú ferðavinnuna aftrat, so er talan um stórar upphæddir. Talan er

postkort upp, frá tí eina smílist Einstein til mín, hann er av onkrari orsøk í damuskóm. Lena loypir beint inn í samrøðuna aftur, tá ið hon hevur tikið sær av jingludamuni. : “Tað sum eg meini, er, at tá ið [...] men eg havi tørv á onkrum í øllum hesum rokinum og eitt sindur av stabiliteti, so hetta er basan beint nú.” Hon steðgar á, og hyggur uttan um seg. “Tað, sum eg eisini haldi er interessant, er, at um eg

fátækari. Eg haldi, at vit skulu vera fegin um málmenningina í Føroyum. Føroyska málið er ikki hótt beint nú, sambært nýggjari kanning. Men tað kann tað verða. Og um vit veruliga vilja, at føroyska málið

uppá hundraðtals milliónir til tey vælbjargaðu. Var tað hetta “tey gomlu” fingu fyri atkvøðuna ? Beint áðrenn val bleiv útskrivað samtykti Løgtingið eitt uppskot um at hjúnarfelagar nú kundu forvinna eina

deutsches Requiem verður av mongum sæð sum høvuðsverkið hjá Brahms. Verkið er í sjey satsum og tekur beint oman fyri ein tíma at framføra. Tónleikurin er skrivaður fyri symfoniorkestur, kór og tveir sangsolistar

íkast til eitt kjak. Men føroyska ferðslumyndin – um eg kann loyva mær at gera nýtt heiti, mær tørvar beint nú – er kortini evni, sum fær kenslur mínar at kóka. Og eg má siga, at eg eri vorðin illa skelkað [...] til arbeiðis. Longu tríggjar – 3 – ferðir havi eg upplivað, at bilur kemur við teirri kolandi ferð beint ímóti mær í mínari ferðslubreyt. Tí, at eg royni ikki at koyra harðari enn, at eg altíð skal hava [...] koyribreytini. Eg bremsi eitt sindur niður, ikki harðliga, tað er ikki neyðugt, og eisini er bilur beint aftanfyri. Harafturat leggi eg meg eitt sindur inn at miðjuni fyri ikki at koma teimum báðum á jaðaranum

sendingin var til miklan skaða... serliga tey ungu.... fingið stóran skaða, tí sendingin vendir sær beint ímóti tí, sum foreldur, myndugleikar og løgregla støðugt ávara føroyskan ungdóm ímóti...” Ikki kundi

fjølbroytni, ólíkan hugburð og hjartamál evna at koma framá. Men gakk sum tað kann vera trupult! Beint nú fegnist eg um mergjaða íblásturin eg fekk í kvøld, meðan eg hugsi um, at eg gleði meg at sleppa

og tómleikin har kortini, tá tey eru farin.” “Pápi segði mangan: “Vi skal holde fast i friheden.” Beint eftir, at hann hevði fylt 104 ár, hevði undirritaði tað gleði at vitja Jóhannes Tauser og dótturina

Løgtinginum í morgin. So enn er tíð hjá samgongumeirilutanum í løgtinginum at vísa landsstýrinum aftur á beint. Fakfeløgini skulu standa saman, so kunnu vit skáka valdinum Símun Pauli úr Konoy var lærari í Gøtu