er at finna á týskum á Internetinum á adressuni: http://www.tierhilfe.de/presse/091097dthw.htm. Lesarin kann sjálvur meta um tilfarið: München 9. oktober 1997 : Íbúgvar í teimum donsku Føroyum rokna seg
púra nýtt akfar. Nei, talan er ikki um ein nýggjan bil - men heldur ikki um eina motorsúkklu, um lesarin skuldi fingið mistanka til tað eftir at hava sæð myndirnar omanfyri. ? Akfarið hevur bæði tak og
púra nýtt akfar. Nei, talan er ikki um ein nýggjan bil - men heldur ikki um eina motorsúkklu, um lesarin skuldi fingið mistanka til tað eftir at hava sæð myndirnar omanfyri. ? Akfarið hevur bæði tak og
byrjað, og Losi sjálvur stendur á odda fyri fleiri stórum fyritøkum. Hvussu leikur at enda fer, skal lesarin eiga til góðar. Bert skal nevnast, at politiska karrieran hjá Losa má fatast sum ein beinleiðis mynd
verður alt tað góða, sum finst í paradísinum reksað upp. Men blaðsíðan er ikki hálvgingin, tá ið lesarin fær varhugan av, at bygdin ikki er tann bera friðsæla, at undir tí hugnaliga yvirflatanum liggja [...] Gentuna, sum hann er romantiskt hugtikin av - legg merki til tittulin! - lærir hvørki hann ella lesarin at kenna í søguni, men hann er hjá henni eitt fruktabart bil, og við gentuni er vónin støðugt í honum [...] gekk upp? Sást tú fyri tær, ikki ta gráu grómuna, men tað stóra litspælið?«. Hetta eru tankar, sum lesarin kennir aftur líka frá »Helluni« um »Ta bláu kannuna« og til »Tann nýggja mannin«. Jú, vit ferðast
um eina óvanliga pornografiska søgu, ið gongur fyri seg á kirkjuloftinum í kirkjutíð. Hetta skal lesarin tó sjálvur sleppa at uppliva. Tað er eisini brot, sum tað á kirkjuloftinum, sum ger søguna so frálíka
fær hon vitjan av kenningum, og tá verður mangan røtt um farnar tíðir og hendingar. Tað kvøldið, lesarin fylgir, verður tosað um árið 1912, tá ið Titanic sakk, og sluppin Hansina gekk burtur. Ein ófrættarámi [...] »Vit sigldu norðureftir, og motorurin sjóðaði sum ein heimligur ketil...« Hvørji »vit« eru, fær lesarin ikki at vita, men við søgulok kann ein hampilig giting gerast. Frásøgumaðurin hugsar aftur til sína [...] møguleika at draga ymislig brigdi og temu upp í leikin og lýsa tey við hvørjum øðrum. Bágin er, at lesarin hevur ilt við at halda skil á, hvar hann flýtur, og hvønn týdning ávísar hendingar hava fyri søgugongdina
eftir postboðnum og lesa vikugomul bløð. Vit útisetar fáa tað allarfeskasta nógv fyrri enn vanligi lesarin heima í Føroyum. Fjarleikin hevur ongan týdning longur og ikki verður neyðugt at senda pakkar við
koma út til lesaran - og ikki at gloyma fáa lesarar okkara í útlondum tíðindini eins skjótt, sum lesarin í Føroyum. Tískil er internetútgávan av Sosialinum rættuliga óhugaverd hjá føroyingum í útlondum
eisini frá DMI, og hava vit valt út býirnar - sum vit hava mett hava serligan áhuga fyri føroyingar. Lesarin sær, at vit hava fleiri býir norðanfyri, enn bløð vanliga hava. Hetta er serliga ætlað teimum, ið
