Framsýning Eins og undanfarin ár verður aftur í ár skipað fyri framsýningini Hendur og Hugflog, har fólk fara at sýna fram ymiskt heimavirki. Framsýningin er vorðin ein traditión vikuskiftið undan ólavsøku [...] skráin er sunnudagin. Tó veðru býtt eitt sindur um upp á dansi- og mótasýningarnar. Framsýningin Hendur og Hugflog letur aftur sunnukvøldið klokkan 20.oo.

køksborðið, har Emma hevur dekkað upp. Og meðan prátið gongur, verða vit førd inn í ein heim, har hendur og hundur, saman við hinum sansunum, virka sum eygu Una. Og nógv er, sum vit síggjandi ikki hugsa

tær bókligu útbúgvingarnar. Á hendan hátt kann vinnan fáa hendur á tí arbeiðsmegi, ið krevst, og skapa størst møguligan vøkstur. Hegnigar hendur krevja eisini eitt gott høvd! Føroyska arbeiðsmegin og e

Øll hava vit brúk fyri at verða hildin um, kelaði og kínd. Men summi eru so illa fyri, at tey ikki sjálvi duga at søkja nærleika við onnur menniskju. Og tað eru júst hesi, sum allarmest hava brúk fyri

korpurálur, sum hevði við innkeyp og slíkt at gera, var so óførur at læra frá sær. Hann hevði fingið hendur á eina danska-enska orðabók. So var nakað eg ikki skilti, so kundi hetta finnast í orðabókini. Har

minuttir vóru spælir – so tók liðskiparin og stýrimaðurin í verjuni, Vincent Kompany, sakina í egnar hendur. ##med2## Úr 28 og einum hálvum metri valdi hann at smekka til. Hóast hann ikki hevur skorað uttanfyri

ng í smáum bólkum. Tí her snýr tað seg ikki um, at nøkur bara skulu vraka bøkurnar og nýta hendur teirra. At summi eru handlig, meðan onnur eru klók. Hetta er skeivt. Hetta er ósatt. Tað snýr [...] roknarin hjá mær er mín besti vinur.’ Ein dugnaligur yrkislærdur er eitt menniskja, har høvd og hendur samstarva. Og akkurát hetta at samstarva. Tað eiga vit eisini at gera her í Fólkatinginum. Eg

losjulimur í 40 ár. Alfred lænir eina súkklu og sporar so heim í Losjuna á Tinghúsvegnum og fær hendur á flagginum, sum soleiðis fær heiðurin at verða júst tað ítøkiliga flaggið, sum var modell fyri

spillandi tunga. *** Vit eiga tíbetur nógvar bøtandi hendur her á landi. Hendur, ið veita linna og hjálp. Hendur, ið skapa og byggja. Hegnigar hendur. *** Og eisini á uttanríkispolitiska pallinum hava vit [...] minnir okkum á, at vit sum oftast kunnu velja. Eisini tá ið tað sær svart út. Vit kunnu seta okkum hendur í favn, gevast á hondum og geva øðrum skyldina - ella vit kunnu bretta upp um armar, bjóða av og [...] vit sæð so ráan óndskap á netinum og á sjónvarpsskíggjanum. Og ongantíð áður hava so nógvar bønandi hendur toygt seg ímóti vesturheiminum. Tíðin er búgvin til eitt orðaskifti um, hvør okkara leiklutur á

er til allar hendur. Og tað er gott og neyðugt, at vit finna fram til, hví tað stundum er leingi at bíða eftir sjúkraviðgerð. Men vit mugu ikki gloyma at fegnast um allar okkara heitu hendur í sjúkrahúsverkinum [...] betur. *** Men framburðurin er stórur í løtuni. Vit hava stóran fólkavøkstur. Arbeiði er til allar hendur. Land, kommunur og vinna hava stór yvirskot. Og fyri nøkrum døgum síðan frættu vit, at støðugt fleiri