mótstøðumenninir skuldu gera, heldur enn at koma nakað út ímóti teimum. Og tað er so ikki nakað, sum tú gert órevsaður, tá mótstøðuliðini hava slíkar skjúttar. Hetta viðførdi eisini, at tað var ógvuliga avmarkað

KÍF: Jákup Dam 10(3), Suni Davidsen 6, Jón Sigurð Gleðisheygg 6, Teitur Joensen 5, Frírik Joensen 5, Gert Hansen 3, Jens Marni Hansen 3, Jens K. Magnussen 1 Neistin: John Petersen 9(2), Morgan Knezevic 8

matvørum sum tilber í egnum landi. At framleiða matvørur úr jørðini er ikki sum onnur vinna har tú gert íløgur í framleiðslutól ella keypur skip og ferð út at fiska. Krøvini eru ómetaliga stór. Vit skulu

men gleðast samstundis yvir, at vit ein dag skulu síggjast. Góði Dalfinnur, Jón, Sveinur v/ familju, Gert og Gisli, má Harrin styrkja tykkum í tykkara samki og missi. Æra verið minni um fastir mína og okkara

upp soleiðis, at brúkararnir hóska saman. Tí tað ber ikki til at gera tað sama við børnunum, sum tú gert við teimum ungu ella við teimum vaksnu, greiðir Ingun frá. ? Brúkararnir hava eisini so nógv ymisk

frumframførsluna, og tú sært úrslitið áðrenn. Tað er eisini ein viss sjarma í sjónleiki, at tá tú gert ein feil, so mást tú rætta hann á pallinum. Tú kanst ikki annað, meðan í filmi tekur tú bara tað brotið

samband við Trivnaðar- og heilsudagarnar í Norðurlandahúsinum 14. og 15. november. Ein hevur sagt, at: "Gert tú lítið í politikki, so kanst tú í øllum førum finnast at". Í røðu míni vísti eg á, hvussu stórur

an málning! Hann er hvítur! - Krita hvítur, og tó, tí í tí hvíta eru nakrar hvítar strípur, um tú gert tær ómak at hyggja og kanska er ein farri av øðrum litbragdum ? Marc heldur málningin vera nakað helvitis

stýringin fer av lagi her og har hendir fyri sjálvt tann besta. Tað ger seg serliga galdandi, tá tú gert dokumentarfilmar, har ein ofta skal vera bæði framman og aftanfyri upptøkutólið í senn. Tú kanst byrja

høvundurin fingið rætt, og tað er stórur munur á grindadrápi nú og fyri 30 árum síðani. Longu tíðliga gert drongurin greiður yvir, at ævinleikin ikki er okkum beskorin. Alt fær ein enda og øll fara at doyggja