Tey fyrstu árini, aftaná at hann var liðugur í skúlanum, var hann til skips og síðan fór hann í læru á Bedingini í Klaksvík. Eftir at hann hevði fingið sveinabræv sum træskipasmiður, fór hann á skúla í
samfelagið, so at siga bara vita um, tí tey hava lisið um tað. Sum flestu aðrir dreingir fór Eliesar til skips, tá ið hann var 14 ára gamalur. Hetta mundi vera í 1920, og hann sigldi við deyðsiglarum nógvu tey
fiski. Tvey ár eftir kríggið tá ið hann var vorðin sjúkur av tuberklum fór Hans Andrias ikki til skips aftur. Tá fór hann at seyma segl og gera rigningar til. Ellu Mia er elst av níggju systkjum. Hini
aðrar, stýrimann, fýrbøtara og motorpassara. Hon bað næmingarnir ímynda sær, at flokshølið var eitt skip, og skiparin var hon, Elin. Og tað riggaði hvørja ferð, plagdi hon skemtandi at taka til. Ringasti
misti mammu sína av tuberklasjúkuni, og gjørdist hon bert 29 ára gomul. Sum 20 ára gamal fór hann til skips, til Íslands við íslendskum togara og so seinni eitt nú til Grønlands við Jóannesi Paturssyni. Seinnu
sløkum tveimum árum síðani tók avgerð um at steingja eyðkendu matstovu sína í Viðareiði og fara til skips. - Havi eg lív og heilsu, so haldi eg fram sum skipskokkur. Tað er barasta so fantastiskt at sigla
føroyskt! Tað eru dømi um ungar føroyskar dreingir, sum kanska ikki skikkaðu sær pent og fóru til skips, har teir búnaðust og komu aftur sum onnur fólk. Tað hevur verið familjan, sum hevur syrgt fyri hesum
valdu at búgva í Hirtshals, har Ella m.a. kom at royna seg sum sjómanskona, tá Virgar var tvey ár til skips við einum av nótabátunum í Hirtshals. Virgar arbeiddi annars sum málari í Hirtshals, og arbeiddi eisini
samanhald í bygdini. Góð seiðaár og grindaár høvdu stóran týdning fyri bygdina. Tá menninir fóru til skips varð ikki kastað nót eftir seiði. Men tá plagdu heimamenn og teir gomlu í bygdini at kasta nót serliga
á veg í søguna. Tá ið kolavinnan var í hæddini, var tað eitt stórt arbeiðspláss, men so hvørt bæði skip húsarhald og vinnubygningar, løgdu um til oljufýr, er kolavinnan minkað tilsvarandi og spurningurin