fullkomiliga láturligt og átti at hoyrt heima á psykiatrisku deild, so eru tað eisini summi, serliga ung leitandi, og móttakilig menniskju, sum bíta á hendan húkin, og harvið blíva darvaði í síni natúrligu
styrkjan av verandi viðgerðartilboðum, betur fígging til fyribyrgjandi arbeiði, fleiri rúsfrí tilboð til ung, útnevning av 2013 til rúsfrítt ár, príshækking av rúsdrekka-vørum og endurnýggjan av skipanini við
hundrað umsóknir um hjálp? Er tað vælferð, tá Blákrossur boðar frá, at rúsevnismisnýtslan ímillum ung er vaksandi? Og er tað vælferð, at vit gerast alt færri í kommununi? Fyrr í tíðini vóru nógv fátøk
íkan gerandisdag, eisini ung við serligum tørvi. At fáa viðurkenning sum menniskja, skapar menning og trivna, og tað kann ikki góðtakast, at enn tann dag í dag eru børn og ung í Føroyum við serligum tørvi [...] Aftur og aftur frætta vit frá foreldrum, ið eiga børn og ung við serligum tørvi, sum kæra teirra neyð, tí einki tilboð er til teirra børn, og serliga ung. Hendan støðan tey koma í ávirkar alla familjuna og
var íslendsk og æt Svava Gísladóttir. Hon doyði í vetur nøkur níti ára gomul. Tann yngsta var ein ung donsk genta, sum eg ikki minnist navnið á. Hetta var í tjúgunum. Á niðara veggi á sethúsinum stóð skrivað:
kiftini eru flótandi og ógreið, og at hetta elvir til ósemjur ella keðiligt arbeiðsumhvørvi. Nógv ung fólk arbeiða í vinnuni, og tey eru ofta ikki tilvitað um rættindi og skyldur á arbeiðsmarknaðinum,
vikur, har tey kunnu slappa av og savna sær megi og mátt at herja á aftur. Í nógvum førum eru tað ofta ung fólk undir útbúgving, í Føroyum ella uttanlands, sum yvirtaka sessirnar, ið gerast tómir og loysa
so ikki kenna tær aftur, koma vit í eina trupla støðu, orðaði ein vinmaður tað einaferð. Málið, sum ung tosa, er ofta tónleikur, sjónleikur, filmur ella sjónvarp. Hetjurnar eru barbie-dukkur, skræddaraseymaðir
hugaligt at síggja, at tað veruliga eru ungfólk, ið vinna heiður, tí hetta er úrslit av miðvísum ungdómsarbeiði, ið fruktirnar so spakuliga kunnu heystast av. Borðtennis hevði framvegis onkran møguleika
hvussu tey skrýddu seg og gjørdu seg til reiðar at tæna okkum við gleði við sínum gávum. Her vóru ung og gomul, virknir áhugatónleikarar og sangarar eins og professionel. Øll gjørdu nakað í felag. Og mitt
