a, sum í dag er afturútsigld og ov illa mannað. Ein møguleiki kundi verið at hækka lønina fyri at ansa eldri heima. Ein slík uppgáva krevur nógv og má lønast ordiliga. Í dag er støðan á fleiri eldraheimum

Soleiðis er ikki í øllum londum, har tað er heilt vanligt at hava rík og fátæk grannaløg. Um vit ikki ansa eftir, kann hetta tíverri eisini gerast veruleikin í Føroyum. Summi hugsa kanska, at um vit taka tað

flestu foreldur 2-3.000 kr. um mánaðin pr. barn fyri ansing. Óivað kundu fleiri foreldur hugsað sær at ansa sínum egnu børnum heima enn á stovnum í eitt tíðarskeið. Fleiri foreldur halda, at teirra børn og

gjøgnumført sína útbúgving við tí fyri eyga at kunna veita eina fakliga og ítøkiliga hjálp til børn - tey ansa ikki bara eftir børnum, men tryggja, at børn, ung og vaksin fáa neyðugu førleikarnar at menna seg

Nú nærkast tíðin, tá ið jólagæsnar og jóladunnurnar verða dripnar. Men Heilsufrøðiliga Starvsstovan sigur, at í hesum sambandi er tað alneyðugt at vísa eitt serligt varsemi. Vit eru nevniliga í eini s

heilt eyðsýndum orsøkum ikki hava eina rødd. Børn, sum eru tikin frá foreldrunum, tí tey ikki megna at ansa eftir teimum. Børn, sum okkara vælferðarsamfelag ikki megnar at lofta. Tað má steðga! Hesi fimm børnini

at "... samkynd hava eina svera sinnissjúku...", og at tað er "... úti av lagi at loyva teimum at ansa eftir børnum..." Hetta er ein grov niðurgeran av samkyndum og av fólki við sálarsjúku. Sinnisbati

ikki at forða foreldrum í at ansa børnunum uttan fyri heimi. Endurgjaldið frá kommunum til foreldrini kann í mesta lagi vera 70 prosent av tí tað kostar kommununi at ansa einum barni á vøggustovuni. E [...] Nolsø heldur, at tað eru fleiri fyrimunir við hesum. Eitt nú fer tað at bera til hjá foreldrum at ansa børnunum heima eitt sindur longri, enn barnsburðarfarloyvið er, heldur enn at lata tey fara í vøggustovu [...] meira tíð saman við børnunum ímeðan tey eru smá. Ein vansi er, at við tað, foreldur, sum fara heim at ansa børnunum, eru ikki til taks á arbeiðsmarknaðinum.

Løgreglan skal nú kanna umstøðurnar, og hvussu óhappið hendi. Men bilførarar hava serligar skyldur at ansa eftir, tá ið tei nærkast einum gonguteigi. Tá ið løgreglan ikki er liðug at kanna málið, ber heldur

skulu ansa eftir einum avvarandi í Føroyum, sum tey høvdu havt, um tann avvarandi var í einum ES landi. Sjálvandi skulu føroyingar í Danmark hava rætt til farloyvi, um tey koma til Føroyar at ansa eftir