føroysku verjuna, og har kundi Marina renna seg púra leysa og smekka bóltin í føroysku meskarnar. Løtu seinni kundi og áttu Føroyar helst at javna, men álendski málverjin bjargaði skotinum frá Eyðvør. [...] møguleika at javna, men hesa ferð varð skotið beint upp um málið. Hetta tók tó ikki mótið frá henni, og løtu seinni sendi hon inn fyri úr vinstru, har Eyðvør púra leys kundi skalla eina uppiborna útjavnan heim

skulu vera her í eina viku. Vit liva á primitivan hátt og skulu sjálv fáa allan mat til vega. Um eina løtu skal eg út at fiska døgurða, og annars mjølka vit og taka egg frá hønunum. Hetta er ein nógv ørðvísi

Hægri skattargrundarlag Heri Olsen er roknskaparleiðari hjá Tórshavnar Kommunu. Hann ivastst onga løtu í, at orsøkin til búskaparligu glottarnar hjá Tórshavnar Kommunu skyldast hægri skattargrundarlag

halda samfelagshjólini gangandi. Betsa dømi um, hvat hendir, um verkamaðurin leggur árarnar inn eina løtu, er støðan undir verkfallinum. Prógvað varð, at verkafólkið kann ikki verast fyri uttan, og so er

verið víst á, at Jógvan Durhuus, Rúna Sivertsen, Helena Dam á Neystabø og Jóannes Eidesgaard í seinast løtu fingu broytt uppskotið um landsstýrispensjónir soleiðis, at fyrrverandi landsstýrisfólk heilt aftur

kann rætt og slætt í seinastu løtu vera hent okkurt, sum gjørdi at ætlanin varð broytt. Sambært Isungset, kann tann, sum royndi at drepa William Nygaard, í seinastu løtu hava valt at flýggja ein annan

tekur fartelefonina og skal ringja til eftir hýruvogninum, kennir hann eina øgiliga pínu. Tá hann eina løtu seinni er komin á sjúkrahúsið, finna læknarnir út av, at hann ikki hevur fingið ravmagnsstoyt, ið

ivamálið var í gjár Jákup á Borg: ? Eg vóni sanniliga, at tað fer at bera mær til at spæla. Í síðstu løtu í venjingini hóskvøldið fekk eg ein løst í fótliðin, men tað skal nógv til, áðrenn eg gevi skarvin

fremsti báturin altíð hevur. Nevið Reyða svaraði aftur, teir fóru fyrstir undir endaspurtin, og eina løtu var munurin aftur til hinar ein bátslongd. So var tað, at Knørrur rættuliga gjørdi um seg. Hann tók

tað var ikki altíð líka gott, tá eitt nú brøv vórðu borin skeivt, flennir Malla. Hon steðgar á eina løtu. Situr og hugsar. Minnist. So smílist hon og spyr, um vit hava hug at hoyra, hvussu tað gekk fyri